نوامبر۱۷و۱۹ در فستیوال سالانه ملاقات مدیترانه در شهر ریچونه که امسال با عنوان ایران برگزار شد، مهوش شیخ الاسلامی مستند ساز و پروین اردلان فعال جنبش زنان و برنده جایز اولاف پالمه حضور داشتند. پروین همچنین در نشستی که استانداری شهر بولونیا به افتخار حضور او برگزار کرد شرکت کرد. او در این دو برنامه درباره فعالیتهای جنبش های دموکراتیک چون جنبش دانشجویی و زنان و همچنین کمپین یک میلیون امضا سخن گفت. در برنامه بولونیا خانم بئاتریس دراگتی فرماندار شهر بولونیا در حال خوشامد گویی به پروین گفت :« من به خاطر اهمیت مبارزات زنان ایران برای برابری حقوقی که تفکیک ناپذیر از مبارزه برای دموکراسی است و دیگر این که یادمان نرود که حتی کشورهایی که در دموکراسی زندگی می کنند هر لحظه امکان برگشت از دموکراسی را دارند دست شما را می فشارم» همچنین خانم گابریلا مونترا مسئول حقوق برابر شهر بولونیا ضمن خوشامد گویی به مهمان این شهر و اشاره به مبارزات زنان ایران برای کسب آزادی و حقوق برابرگفت : « شما برای برابری مبارزه می کنید و ما باید برای جلب حمایت و مشارکت جهانی نت ورکینگ جهانی زنان را گسترش دهیم»
در این برنامه همچنین صبری نجفی از فعالان کمپین در ایتالیا به نحوه شکل گیری و فعالیت کمپین در ایتالیا اشاره کرد و گفت :«ما زنان ایرانی در خارج از کشور سالهاست که با نگرانی به اتفاقاتی که در ایران می افتد چشم دوخته ایم و از جنبش مسالمت آمیز زنان ایران در راه رسیدن به برابری و رفع قوانین تبعیض آمیز نه تنها استقبال می کنیم بلکه همه نیرویمان را برای گسترش اخبار آن, پیشبرد آن و پشتیبانی از خواهرانمان بکارمی بریم. فعالان کمپین یک میلیون امضا در ایتالیا از دوسال پیش سعی در پخش اخبار جنبش مسالمت آمیز زنان ایران دارندو توانسته اند در کناربرنامه های فرهنگی و هنری, اهداف کمپین یک میلیون امضا را برای هموطنان ایرانی باز گو کنند و مردم ایتالیا بخصوص زنان را به مسائل زنان ایران بیشتر آشنا کنند و به همبستگی بین زنان ایران و ایتالیا بیافزایند.»
پروین اردلان در سخنانش با تاکید برسخنان خانم مونترا گفت : دلیل حضور من در اینجا همان نکته ای است که خانم مونترا بیان کردند. ما زنان ایران و جهان باید بتوانیم مسائل یکدیگر را مسائل مشترک خودمان بدانیم و همدیگر را برای ایجاد همبستگی جهانی و خواهری در این عرصه یاری رسانیم. مسئله یک زن ایتالیایی و مبارزه اش برای کنترل بر بدنش و حق تولید مثل همان قدر اهمیت دارد که مبارزه ما زنان ایران برای داشتن حقوقی چون ازدواج، طلاق و سرپرستی و مبارزه با تبعیض جنیستی در حوزه عمومی و دانشگاهی …یا زنان افغانی برای حقوقی اساسی یا زنان عربستان برای حق حضور در عرصه عمومی و حقوق ابتدایی. بنابراین کمک زنان به یکدیگر یعنی ایجاد شبکه پویا و فعال در میان خودشان نه کمک رسانی صرف مالی به دیگر زنان. همبستگی ما در درک تفاوت ها و تلاش برای حمایت از یکدیگر و رساندن صدایمان به دیگر زنان جهان در این عرصه هست. برای ایجاد دنیایی انسانی، آزاد و بدون نابرابری»
وی در سخنان خود با اشاره به مبارزات آگاهانه و گسترده زنان ایران، جنبش زنان ایران را از جنبش های فعال ، تاثیرگذار و ارتقادهنده دموکراسی درایران دانست و گفت مقاومت بزرگ زنان طی ۳۰ سال گذشته و حضور گسترده آنان در حوزه های اجتماعی ، آموزشی و فرهنگی تاثیر زیادی بر دموکراتیزه کردن جامعه مردسالار داشته است. اگر جنبش های دموکراتیک بتوانند از الگوهای عملی جنبش زنان بهره گیرند هم خودشان را دموکراتیزه می کنندو هم بر جامعه و حاکمیت تاثیر می گذارند. او درادامه گفت : فشار گسترده دراین سال ها زنان را به مقاومت واداشته و زنان نقش خود را از قربانی به فعال اجتماعی تغییر داده اند، هر جنبش دموکراتیکی که ادعای تغییر و خواسته تغییر دارد شایسته است که آموزه های جنبش زنان را و فعالیت مسالمت آمیز وخشونت ستیز زنان را نه تنها در مطالبات که در روش هاشان به کار گیرد.
http://milionedifirme.blogspot.com/2009/11/blog-post_26.html
