مطلب مانکن های ایرانی ، برقع پوشان اسلامی خانم احمدی خراسانی را خواندم.چند نکته توجهم را جلب کرد. مایلم در بارۀ آن چند خطی بنویسم.
Category: حجاب
برداشت من از هدف نویسنده این است که او با برخورد به نمونه هایی از استدلال هایی که با قانون منع برقع در جامعه ی
مدرسه فمینیستی: در بخش اول مقاله ام با نام «مانکن های ایرانی، برقع پوشان اسلامی»[۱]، مداخلۀ دولت و تصویب «قانون ممنوعیت برقع» در فرانسه، بهانه
خانم نوشین احمدی خراسانی در مقاله ای تحت عنوان «مانکن های ایرانی، برقع پوشان اسلامی» از جمله به گروه کاری مقابله با حجاب نیز پرداخته
مدرسه فمینیستی: در اواخر دهه ۱۳۴۰ با گسترش چادر در مدارس، خانم «فرخ رو پارسای» در مصاحبه با یکی از روزنامه ها که خبرنگار، از
حجاب از لحاظ لغوی به معنی پوشش، پرده و منع است و آنچه میان دو چیز واقع شود و در اصطلاح فقهی به معنای پوشش
داستان اوج و حضیض آقای استراس کان، رئیس نهاد صندوق بین المللی پول و کاندیدای مهم حزب سوسیالیست اعجاب و شگفتی آفریده است. عکس دست
خانم سیمین بهبهانی، شما از چه زمانی خانم دانشور را میشناسید؟ سیمین بهبهانی: افتخار میکنم که با خانم دانشور از سال ۱۳۴۷ یا ۱۳۴۸ آشنا
روز آنلاین » مراسم ۸ مارس برگزار شده ویا نشده بهانه ای شد برای برخی تا قلم بدست گرفته و از سر” دلسوزی” به نقد
زنان ایران به گونهای شگفت، هم نماد شکست جمهوری اسلامی و چشم اسفندیار رژیم هستند و هم مایه زرق و برق ویترینهای تبلیغاتیاش. وضعیت زنان