عادله گرامی، با تشکر که وقتت را در اختیار ما قرار میدهی از خودت و فعالیتهایت برایمان بگو
متولد سال ۱۳۵۱ شهر کابل هستم. تحصیلاتم حقوق قضایی از ایران – تبریز است. فعال حقوق زنان در افغانستان، عضو کمیته مشارکت سیاسی زنان افغان
فعالیتهایم: مبارزه علیه قانون امر به معروف و نهی از منکر
اعتراضهایی علیه قانون رسیدگی به جرایم اطفال که سن دختران را در ان مخالف قانون اساسی ۱۷ سالگی گرفته بودند. مبارزه علیه خشونتهای خانوادگی . کمپاین برای ثبت ازدواج و طلاق . اگهی دهی عامه از رسانه ها در مورد حقوق اسلامی زنان. کمپاین و لابی برای حضور یک تن از زنان در قوه قضاییه . کمپاین برای گرفتن سهمیه کارمندان دولت برای ستخدام زنان. تلاش برای نهادینه کردن بودجه برای زنان تخصیص بودجه که امسال برای اولین ، بار با کمک خانم شینکی کروخیل در پارلمان ما موفق به تخصیص بودجه برای زنان شدیم. تقویت جنبش اسلامی زنان که با اگاهی دهی و استفاده از احکام اسلامی و ایات قران مطالبه حقوق برابر می کنیم
و این روزها هم که کاملا مشغول احوال شخصیه تشیع شده ایم. مبارزه برای ازارهای جنسی کودکان.
البته من یک تن از کسانی بودم که در این کارها سهیم بودم و دیگر دوستان هم هستند که متعهد هستند و تلاش می کنند برای بهتر شدن زندگی زنان از طریق قانون و جامعه و خانواده.
– غیر از خبرهای ناگواری که هر روزه از افغانستان در مورد زنان و دختران این کشور به گوش میرسد، تازگی طرح قانون جدیدی که همان حقوق اندک زنان افغانی را نیز محدود میکند نگرانیهای زیادی را در میان فعالین زن دیگر کشورها از جمله ایران برانگیخته است. میتوانی کوتاه شرح دهی که قدرتمندان زن ستیز چه خیالی در سر دارند؟
انان با استفاده از دین و مذهب هر روز سعی می کنند که قیودات بیشتری را برای زنان بیاورند . و شما اطلاع دارید که طالبانی که تا دیروز خون شیعه را مباح می دانست امروز قانون اش را به رسمیت می شناسد و احسنت می گویند به کسانی که این قانون را نوشته اند .
جالب این جاست که در مسایل زنان شیعه و سنی هم دست می شوند و مولوی های سنی هم می ایند از این ملاهای شیعه دفاع می کنند .
– یکی از دلایلی که بوسیله آن وجود نیروهای خارجی در افغانستان توجیه میشود، دفاع از حقوق زنان افغان میباشد. آیا این تنها بهانه ای بیش است؟
دقیقا هیمن طور هست . ما روی این قانون بیشتر از یک سال هست که کار کردیم و خواهان تعدیلات آن بودیم ولی متاسفانه هیچ کس به آن توجه نکرد نه رسانه ها و نه دولت و نه جامعه بین المللی. و حتی با وضعیت پاس شدن آن از پارلمان که همانا نقص قانون هست ( اقای سیاف که یک عالم دینی هست در پارلمان گفته اند که اگر ما ماده به ماده این قانون را بخوانیم و آن را قبول کنیم شیعه می شویم . بهتر آن هست که به طور بسته این قانون از پارلمان پاس شود که همین طورهم شده و نمایندگان به اصطلاح منتخب مردم با این بهانه از زیر بار مسولیت خود را خلاص می کننند )
به این شیوه این قانون از پارلمان پاس شده و هیچ صدایی هم از رسانه ها بلند نشد که چطور ممکن هست که این قانون بدون تحلیل و صدای بلند خوانی از پارلمان پاس شود . شما دقت کنید این نهایت بی مسولیتی نمایندگان پارلمان ما را نشان می دهد ولی نه در جاهایی که قضیه به نفع خودشان باشد خوب دخالت می کنند مثلا مسئله صیغه را حذف کردند و صدایی از هیچ عالم شیعه بلند نشد که مسله فقهی ما را چرا حذف می کنید ولی وقتی صحبت از زنان میشه مسله فقهی میشه و آنان حامیان فقه هستند. این علما فراموش کردند که رسول الله با مردم مشورت می کرد این نحوه استبدادی هست که علما در پیش گرفتند .
و وحی منزل هست و کسی حق نظر دادن را ندارند و جامعه جهانی هم فقط نشست و نظاره کرد که پارلمان چطور این قانون را پاس کرد .
– سازمانهای مختلف حقوق بشری و ان جی اوهای مدافع حقوق و توانمندی زنان افغانی از کشورهای مختلف زیادی در افغانستان مشغول به فعالیت هستند. به نظر تو آیا فعالیت آنان توانسته در اهدافی که این ارگانها عنوان میکنند به زنان افغانی یاری رسانند؟
نمیشه گفت نه. چون بلاخره تاثیرات خود ش را دارد و می دانند که اگر زنان صدایشان را بکشند جامعه جهانی حمایت می کنند یعنی این ترس وجود دارد، هم در دولت و هم در جاهای دیگر. به نظر من فرصت خوبی هست و میشه استفاده کرد ولی مشکلی که ما داریم تعداد زنان که بتوانند فعال باشند خیلی کم هست چون ما اکثریت بی سوادان را در افغانستان داریم و حتی اگر حقوق به ما داده شود قدرت استفاده از ان را کمتر داریم .
مشکل ما این هست در مقایسه با ایران اگر بگویم که در ایران اکثریت زنان با سواد هستند و از اقشار جامعه آنان خواهان حقوقشان هست ولی در افغانستان مسله جنبش زنانه خیلی کم رنگ هست و جنبش دچار انی جی او گرایی شده
و کسی کمتر احساس تعهد می کند .
البته نمیشه گفت که جنبش وجود ندارد دارد ولی کم رنگ هست به همان دلیل که خدمت شما عرض کردم .
– به نظر تو مشکلات اصلی و محوری زنان افغانی در دستیابی به حقوق انسانیشان کدام است و چگونه میتوان در حل این مشکلات قدم برداشت؟)
ببنید ما مشکل زیر بنایی داریم سیستم اموزشی در اینجا خراب هست و ما مشکل اصلی مان بی سوادی هست، هم برای مردان و هم برای زنان. تا این مسله حل نشه کارهای دیگر هیچ فایده ای ندارد چون تمامی چیزهایی که ما می خواهیم روند هست و روند را نمیشه پس زد وبه جای ان چیزی اورد این امکان ندارد. در جامعه بی سواد صحبت از دموکراسی و حقوق انسانی در جامعه فقیر عدالت و انسانیت و احترام به کرامت انسانی آب در غربال کردن هست و بس. با شکمی که گرسنه هست، کسی نمی تواند عدالت جستجو کند و فساد اداری از بین نمی رود جلو دزدی و رشوه گرفته نمیشود و کسی نمی تواند جلوی کتک خوردن زنان را بگیرد.
جامعه ما دو مشکل زیر بنایی دارد که باید حل شود اول مسله اموزش و سواد اموزی و دوم مسله بی کاری وفقر
– زنان ایرانی داخل ایران چگونه میتوانند به زنان افغانی یاری رسانند؟
اتفاقا خیلی می توانند یاری برسانند. شما در ایران فقهایی را دارید که روشن فکرند و متعادل فکر می کنند مثلا ایت الله صانعی. این آقایان می توانند با فتوای خود جلوی این کار را بگیرند. شما زنان ایرانی اگر از آنان برای ما فتوا بفرستید ما با همان فتواسراغ این علمای اینجا می رویم. به هر حال اینها شیعه هست و عالم فقیه ارجحیت دارد. اینها حق ندارد چهره شیعه را آنقدر زشت جلوه دهند. علمای ایران باید به دفاع از شیعه به پا خیزند و این رسوایی را برای جهان شیعه نخرند. اینکه توضیح المسایل در قانون بیاید امروز در افغانستان ما مورد سخره هم وطنان سنی خود قرار گرفتیم. آبروی ما رفته هست و مسایل شخصی و زناشویی در هیچ جای دنیا وارد قوانین نشده و از علمای شیعه بعید هست که دستور بدهند به مردم که چند بار عمل جنسی را انجام دهند. احکام در رساله ها وجود دارد و هر شیعه ای مقلد هرکس هست به ان مراجعه می کند نه اینکه رساله قانون گردد این برای علمای تشیع بد هست نه برای دیگران .
– به نظر تو آیا زنان ایرانی و افغانی مهاجر و تبعدی مقیم خارج از کشور میتوانند در حمایت و همبستگی زنان افغانی نقشی داشته باشند؟ اگر آری چگونه؟
بله ما زنان افغان به محض اینکه بدانیم کسانی ما را حمایت می کنند قوی تر می توانیم وارد شویم. ما از سال قبل تا حالا دچار یک نا امیدی شدیدی شده بودیم که هیچ کس برایش مهم نیست که سر ما زنان چی بلایی می آید و همه نظاره می کنند. ما خواهان حمایت شما از سراسر جهان هستیم که صدای ما را به بقیه دنیا برسانید. با رسانه ها مصاحبه کنید و از زندگی ما با خبرشان کنید. نگذارید یک بار دیگر ما چوب طالبان را تجربه کنیم و از حقوق انسانی خود محروم شویم .
[اطلاعات بیشتر در همین مورد->https://www.iran-women-solidarity.net/?p=752]
