فاجعه رفتار تکان دهنده ماموران فرودگاه دبی به بهانه کشف مواد مخدر با مسافران و گردشگران ایرانی و پاره شدن بکارت دختر ۱۵ ساله…
[اقدام گستاخانه مأموران امنیتی فرودگاه دوبی نسبت به شماری از مسافران ایرانی…->http://balatarin.com/permlink/2008/7/13/1350208%20-%20138k]
[میدان زنان->http://meydaan.net/]: ملت ایران را به صلابه هم بکشند لب از لب باز نمی کنند، ولی وای به روزی که پای زن و ناموس و مسائل جنسی به میان بیاید. در این چند روزه شاید بیش از هفتاد ایمیل و اس ام اس درباره “رفتار پلیس امارات با زنان ایرانی و پاره شدن بکارت دختر ۱۵ ساله” به دستم رسیده است. همه یکباره رگ غیرتشان بالا زده که” این عربهای فلان فلان شده چرا انگشت در فلان جای زنان ما کرده اند؟” خنده دارتر اینکه دوستی به من اس ام اس زد که چرا شما فعالان زن ایرانی در این مورد کاری نمی کنید! بگذریم از اینکه همین دوستان وقتی درباره شروط ضمن عقد و حق طلاق و دیگر حقوق زنان حرف می زنیم و اینکه این قوانین قرون وسطایی چه بلایی بر سر زنان ایرانی در کنج خانه ها آورده است، این حرفها را بی اهمیت و غیر منطقی می دانند. جالب اینکه دو سال پیش هنگامی که ۳۳ تن از همین فعالان زن به دلیل تجمع اعتراض آمیز دستگیر شده بودند، زندان بانان جمهوری اسلامی هم در بازداشتگاه وزرا و هم در زندان اوین در مقابل چشم دیگران آنها را عریان کرده و مثل جانیان و قاتلان تفتیش کردند، آن هم نه یک بار بلکه سه بار، برای تحقیر هرچه بیشتر آنها. آب هم از آب تکان نخورد!
همین فعالان و هزاران فعال اجتماعی دیگر هرروز شاهد تجاوز بی شرمانه ماموران حکومت به خانه، محل کار و لوازم شخصی خود هستند و کسی دم برنمی آورد. کسی نمی پرسد چرا به راحتی گذرنامه یک نفر ضبط می شود و از خروجش از کشور جلوگیری می شود، یا چرا آن دیگری تمام دار و ندارش مصادره می شود به دلیل اینکه قصد جبران اهمال مسئولان کشور در رسیدگی به وضعیت زنان ستم دیده بی بضاعتی را داشته که نیازمند وکیل بوده اند، یا چرا فرد دیگری به دلیل چند مصاحبه و تهیه فیلم از فعالان زن باید به زندان بیفتد و تمام اموال شخصی اش چپاول شود؟ گویی تمام حیثیت و انسانیت ما ارزشی کمتر از “یک قطعه گوشت” دارد!
آن دختراز پاره شدن بکارتش مدرک دارد، چون “خوشبختانه” پزشکی قانونی این امکان را به وجود آورده که پاره شدن بکارت یک دختر تشخیص داده شود، ولی چه کسی و چه چیزی همه تجاوزاتی که در طول سی سال به انسانیت و شعور زنان و مردان ما شده است را تشخیص می دهد؟
برای من قابل تحملتر است که پلیس دوبی در جست و جوی مواد مخدر، واژنم را جستجو کند تا اینکه برادران اطلاعات و پلیس امنیت، کامپیوتر، موبایل و آلبوم شخصی ام را زیر و رو کنند؛ ترجیح می دهم پلیس امارات مرا لخت در سالن فرودگاه بچرخاند، تا خواهران ارشاد خیابانی در کشور خودم به خاطر مانتوی کوتاه جنده و کثیف خطابم کنند و لباسم را جر بدهند و تعهد “اخلاقی” از من بگیرند؛ ترجیح می دهم همه این تحقیرها را به اتهام حمل مواد مخدربه یک کشور دیگر تحمل کنم، تا مبارزه برای یک زندگی انسانی و برابر برای خود و زنان هم میهنم. برای من، تجاوز به روحم دردناک تر و نابخشودنی تر از تجاوز به بدنم است.
به هموطنان غیوری که نگران پاره شدن بکارت آن دختر پانزده ساله هستند این مژده را بدهم که جای نگرانی نیست. خوشبختانه پزشکان توانای ایرانی در ترمیم بکارت دختران بسیار زبده شده و این خدمات را در انواع مختلف و فانتزی آن ارائه می دهند، ترمیم بکارت با خونریزی زیاد در شب زفاف، ترمیم با بخیه، تعبیه پلاستیک محتوی مایع قرمز در واژن، ترمیم با مواد مخصوص غیر قابل تشخیص در پزشکی قانونی و … بنابراین همسر آینده این دختر متوجه هیچ ایرادی در او نخواهد شد.
زیاد هم به دوستان عربمان بدبین نباشید و بر آنها خرده نگیرید! این کار ناشایست پلیس امارات را شیوخ عرب، با دست و دلبازی قابل تقدیری، وقتی که هزاران زن ایرانی به اختیار خود ، بکارت خود را تقدیم آنها می کنند، جبران خواهند کرد.
