جنبش مستقل زنان در سوگ پانته آ بهرامی

جنبش مستقل زنان در سوگ پانته آ بهرامی

پانته آ بهرامی زنی توانا، خلاق و خستگی ناپذیر پس از مبارزه طولانی با بیماری سرطان سه شنبه ده اسفند یکم مارس ٢٠٢٢ از میان ما رفت.

بدون شک زندگی بیش از چهار دهه مبارزه با بی عدالتی و تلاش برای رسیدن به آزادی و برابری در روند اجتماعی، سیاسی و فرهنگی را نمی توان در متنی کوتاه بازگو کرد، اما به اختصار به گوشه هائی از زندگی پر بار وی در پاسداشت کارهایی که پانته آ در عمر کوتاهش به انجام رساند می پردازیم.

پانته آ بهرامی با شروع فعالیت های سیاسی بعد از قیام ۵٧ به یکی از سازمانهای چپ آن زمان پیوست و زندگی پر فراز و نشیبی را آغاز کرد. با فعالیت سیاسی پیگیرانه اش در سال شصت دستگیر و تا سال شصت و چهار در زندانهای اوین و قزل حصار بسر برد. در زندان قزل حصار برای درهم شکستن مقاومت او همراه با شکنجه، آزارهای روانی، به تخت بستن و در تابوت ها اذیت و آزار زیادی را متحمل شد. او بعد از آزادی با کوله باری از خاطرات نانوشته همراه با یاد رفقا و دوستان و انتقال آن تجارب با مسئولیت پذیری به آلمان آمد.

پانته آ بهرامی در ایران در رشته روزنامه نگاری به تحصیل پرداخت و در دورتموند آلمان و بعدا در کلن تا مقطع دکترا پیش رفت و پایان نامه دکترای خود را با موضوع « نقش زن و هویت زن در سینمای قبل و بعد از انقلاب ایران» نوشت. در دانشگاه دورتموند از استادان آلمانی زبان جنبش دانشجویی دهه شصت میلادی در امور کار بین المللی بسیار آموخت.

پانته آ تا لحظات آخر عمرش مماشات حزب سبز آلمان و حزب سوسیال دموکرات آلمان را در مقابل رژیم جمهوری اسلامی به چالش کشیده، در مقاله ای با جسارت نوشت ” اکنون که خیزش های اعتراضی از اصول گرا و اصلاح طلب عبور کرده و کل حاکمیت را هدف قرار داده است، هنوز این احزاب در آلمان به مماشات با جمهوری اسلامی می پردازند.”

پانته آ بهرامی در عرصه های بین المللی برای آگاهی زنان و پیشروی در جهت آزادی، برابری و در هم شکستن مردسالاری قدمهای جدی برداشت. وی یکی از بنیان گذاران و فعالین انجمن زنان ایرانی پرتو در منطقه شهرهای دورتموند و اسن آلمان بود. انجمن پرتو چهار سمینار موفق با شرکت فعال پانته آ برگزار کرد و یکی از برگزارکنندگان سمینارهای سالانه ” تشکل های مستقل زنان و زنان دگر و هم جنس گرای ایرانی در آلمان” می باشد.

پانته آ سالهای متمادی کار رسانه کرد و با اعتماد به نفس، پشتکار و نهراسیدن از کاستی ها با خلاقیت و نو آوری
به مدت چهارده سال برنامه های متنوع در مورد مسائل زنان و میزگردهای سیاسی برگزار کرد. در راستای کارهایش به فیلم و سینما و مستندسازی روی آورد و بطور جدی به بررسی و تحقیق در حوزه های مختلف پرداخت. فیلم های ” از این فریاد تا آن فریاد”، ” من عاشقانه زیسته ام”و ” جوانه اندوه” را در آلمان با تمرکز روی دهه سیاه شصت ایران ساخت و پس از مهاجرت به آمریکا ، “جنبش زنان ایران”، “جنبش کارگری ایران”و” حقوق زنان حقوق بشر است” را تولید کرد.

وی در مجموع ٢٠فیلم ساخته است که بعضی از جمله فیلم های “به کسی تعلق ندارم” و ” اسلام، هویتم یا علت گریزم” در جشنواره های بین المللی نشان داده شده اند. روزنامه نگاری را نیز هیچگاه ترک نکرد و آخرین مقالات وی تحلیل و بررسی دادگاه نوری از عاملین جنایت کشتار زندانیان سیاسی در تابستان شصت و هفت بود.

جنبش دادخواهی و جنبش زنان ایران، فقدان این زن آگاه، دلسوز، خلاق، پرانرژی و خستگی ناپذیر را به دخترانش، آناهیتا و آویژه و تمامی همراهان و دوستان تسلیت می گوید. بدرود پانته آ

امضاها:

دلجو آبادی، دلناز آبادی، فرشته آبادی، آینده آزاد، محمد آسنگران، ابراهیم آوخ، پروین ابراهیم زاده، داریوش ارجمندی ، مینا احدی، ناهید احمدی، پروین اردلان، مهدی استعدادی شاد، سیمین اسکویی، رضا اصفهانی، سیمین اصفهانی، الهه امانی، مرجان انصاری، رضا باقری، منیره برادران، فریده برازنده، حسین بهادری، سوسن بهادری، منصوره بهکیش، نورا بیانی، کامران پارسائی، مهشید پگاهی، جمیله پلوشه، محبوبه پویکرت، گیتی تبریزی، ملیحه تسلیمی، نیره توحیدی، فریبا ثابت، اکرم جوادی، فتان جوکار، گیتی جهانبخش، گلرخ جهانگیری، شهین چیت ساز، فرخ حسینی، ناهید حسینی، سینا حشمتی، شهین حیدری، شهلا خباززاده، لادن دادور، شهرام دریانی، علی دماوندی، امیر(رادیو پیام)، آناهیتا رحمانی، فاطمه رضائی، فریده رضوی، انسی رفیعی، میهن روستا، منیژه زاهدیان، فریده زبرجد، مینا زرین، شمله سرابی، آزیتا سیدی، بیژن سینا، مزدک شالگونی، منصوره شجاعی، ابولقاسم شمسی، بانو صابری، رویا صادقی، شهلا عبقری، سیاوش عبقری، سهیل عربی، مهسا عدل زاده، مینا عسکری، مریم علیزاده، عباس غیائی، میترا فاضلی، فروزان فرزانه، مینو فروغ، پرستو فروهر، ناهید فهادان، اعظم قرایی، آرش کمانگر، فرح کمانگر، پرواز( گفتمان سیاسی اجتماعی)، فرزانه لطفی، عفت ماهباز، مهناز متین، صدیقه محمدی، علی محمدی، مریم مرادی، هما مرادی، الاهه مشعوف، مهرنوش معظمی، محمود معمارزاده، خدیجه مقدم، رضوان مقدم، حسین ملکی، وجیهه منادی، ناصر مهرآور، اشرف میرهاشمی، سیامک نادری، صبری نجفی، جمیله ندائی، ناهید نصرت، محسن نظام دوست، بصیر نصیبی (سینمای آزاد)، شهین نوائی، سیمین نصیری، مژده نورزاد، حمیلا نیسگیلی، تونیا ولی اوغلی، توران همتی، مینو همیلی، رضا یونسی

انجمن زنان ایرانی پرتو

کمپین توقف قتل های “ناموسی”

همایش زنان ایرانی هانوور

.