به مناسبت روز جهانی زن
دیدار
سال‌های سال
به آرایش و پیرایشِ نمای خانه‌ام
مشغول و دستی به اتاق درون نکشیده‌ام
/
امسال اما
برنامه‌ی دیگری
برای خود دارم
/
دیوارهای توهم‌زده ذهنم را
تمیز
و چون آینه برق میاندازم
/
خرت و پرت های تلنبار شده را
از ترس و تحقیر و بیهودگی
دور میاندازم
/
شش‌هایم را از گرد حزن می‌تکانم
پرده‌ی ضخیم دلمردگی را کنار
و هر چه شکسته را بند می‌زنم
/
جگرم را با آرزو خونی تازه می‌بخشم
سینه‌ام را با اعتماد دمی تازه می‌دهم
در پهلوهایم دو پشتی برای اتکا به خود می‌گذارم
/
با احترام و یقین به خویش
پنجره‌ی چشمهایم را
رو به وسعت تغییر باز می‌کنم
/
و سرآخر گلدان قبلم را
در روشنایی انتظار می‌آویزم
اکنون آماده‌ی دیدار با خودم هستم.
/
۸ مارس ۲۰۱۷
