سه شنبه ۲۶ ژانویه ۲۰۱۶
None
خانه فروهرها پس از دستبرد در فروردین ماه
پرستو فروهر از دستبرد به خانه پدر و مادر کشته‌شده‌اش در تهران خبر داده است. این دومین بار در سال جاری است که این خانه‌ی واقع در محله فخرآباد تهران مورد دستبرد افراد ناشناس قرار می‌گیرد.
پرستو فروهر فرزند داریوش و پروانه فروهر که در آلمان زندگی می‌کند در گفت‌وگو با دویچه‌وله تاکید کرد که ابعاد این دستبرد نسبت به بار قبل در فروردین ماه بسیار گسترده‌تر بوده است. بار پیشین اشیای قیمتی و وسایل شخصی دزدیده نشده بودند و هدف مهاجمان بیشتر به هم ریختن و ایجاد آشوب در خانه بوده است.
اما این بار به گفته خانم فروهر نه تنها فرش و قالیچه و شمعدان و ظرف و قاب عکس و شیر آب و اسبابی از این دست، که بسیاری از لباس‌ها و اشیای شخصی پروانه و داریوش فروهر را برده‌اند.
بیشتر بخوانید: پرستو فروهر: به خانه پدر و مادرم دست‌اندازی و تجاوز شده است
پرستو فروهر که خود هنرمند و نقاش است می‌گوید: «من بسیاری از یادداشت‌های پدر و مادرم را در طول این سال‌ها از آن خانه خارج کرده‌ام. اما وسایلی هست که آن خانه را به عنوان یک مکان یادگاری و یادآوری شکل داده است، مثل عینک‌های پدر و مادرم، لباس‌هایشان، اینها نگهدارنده فضای آن خانه‌اند و من برای آنکه می‌خواهم آن مکان به عنوان محل یادآوری حفظ شود، نمی‌توانم از این اشیاء خالی‌اش کنم.»
خانم فروهر می‌گوید: «این که حتی شیرهای آب را کنده و برده‌اند نشان می‌دهد که اینها می‌خواهند آن خانه را تبدیل به یک مکان بی‌استفاده و متروک کنند و این دقیقا همان چیزی است که من در تمام این سال‌های پس از قتل پدر و مادرم با آن مبارزه کرده‌ام.»
دستبرد به خانه فروهرها در تهران
آهنگری که برای کمک به خانه فرا خوانده شده، گفته است که مهاجمان با استفاده از پتک و اره برقی در خانه را باز کرده‌اند. پرستو فروهر در صفحه شخصی فیس‌بوک خود نوشته است: «شواهد موجود نه تنها نمایانگر کارکشتگی آنان و کارایی ابزارهایشان، که آشکارکننده‌ی آزادی‌‌عملی‌ست که از آن برخوردار بوده‌اند.»
او در ادامه می‌پرسد: «پرسش اینجاست که در محله‌ای در مرکز شهر تهران با بافت فشرده‌ی خانه‌ها و ساکنان پرشمار، در کوچه‌ای که راه میان دو خیابان اصلی‌ست و تا نیمه‌های شب معبر خودروها، چگونه چنین گستره‌ای از قدرت و آزادی‌عمل برای یورش و غارت فراهم بوده است؟»
پرستو فروهر به دویچه‌وله می‌گوید که این دستبرد چند هفته پیش انجام شده اما او به این دلیل که می‌خواسته بلافاصله پس از خبری شدن آن به ایران برود اعلامش را تا کنون به تعویق انداخته است. او روز دوشنبه ۵ بهمن عازم تهران است.
خانم فروهر می‌گوید: «نمی‌خواستم بین اعلام خبر و سفرم به ایران وقفه‌ای طولانی باشد تا مانند زمان قتل پدر و مادرم نیروهای امنیتی فرصت داشته باشند به آن خانه بروند و هرچه را دلشان می‌خواهد از آنجا ببرند.»
بیشتر بخوانید: مراسم فروهرها با دخالت نیروهای امنیتی “تلخ و ناتمام” ماند • گفت‌وگو با پرستو فروهر
او در نوشته فیس‌بوکی‌اش هم تاکید کرده که این هجوم نمی‌تواند بدون پشتیبانی “ساختارهای رسمی قدرت” انجام شده باشد. پرستو فروهر نوشته است: «پرسش دیگر اینجاست که آیا تجاوز به خانه‌ی فروهرها جز در فضای ترس‌خورده‌ای که گماشتگان امنیتی سال‌هاست با شدت و پیگیری بر گرداگرد آن تحمیل می‌کنند، ممکن بوده است؟ و آیا چشم‌پوشی و سکوت، فضای لازم را برای تجاوزگران نگشوده است؟»
همه ساله در اول آذر سالگرد قتل فروهرها، ماموران امنیتی از چند روز قبل با بستن کوچه و چند خیابان اطراف خانه اجازه ورود کسی را به آنجا نمی‌دهند.
پرستو فروهر نوشته است: «به زودی عازم تهران هستم؛ راهی خانه‌ی پدرومادرم. دوباره رد پای یورش و دستبرد را مستند خواهم کرد، گزارش خواهم نوشت، تعمیرات لازم را خواهم کرد و به آشفتگی سر و سامان خواهم داد. یادگارهای پدرومادرم که به غارت رفته‌اند جایگزینی ندارند و نبودشان زخمی‌ست که در حافظه‌ی این خانه خواهد ماند. اما اعتراض به این تجاوز نیز برگی خواهد شد از تاریخ پایداری که در این خانه نمود یافته است.»
بیشتر بخوانید: قتل‌های زنجیره‌ای؛ ۱۵ سال دادخواهی و اصرار بر حفظ خاطره جمعی
پرستو فروهر تاکید می‌کند که روبرو شدن با آن “خانه‌ی درهم شکسته” برایش دردناک خواهد بود اما با این امید به آنجا می‌رود که صدای اعتراض را بلند کند. او می‌نویسد: «پاسداری و تلاش برای ماندگاری مکان‌های یادآوری تاریخ، مسئولیتی جمعی‌ست که تنها در همبستگی و همکاری ممکن خواهد شد. با این برداشت، امید می‌بندم به روزهای بهتر.»
داریوش و پروانه فروهر رهبر و عضو حزب ملت ایران در اول آذرماه ۱۳۷۷ در منزل شخصی خود با ضربات متعدد چاقو به قتل رسیدند. این پرونده در پرونده موسوم به قتل‌های زنجیره‌ای مورد بررسی قرار گرفت و از سوی دستگاه قضایی ایران مختومه اعلام شد اما خانواده فروهر با اعتراض به روند غیرعادلانه رسیدگی به این قتل‌ها همچنان انتظار رسیدگی مجدد به آن را دارند.