در چند روزی هشتم ماه مارس هستیم و همه د ر تکاپوی بزرگداشت این روز.
هشتم ماه مارس امسال برای جنبش زنان ایران از اهمیت ویژه ای بر خوردار است زیرا که زنان ایران در سالی که گذشت به جهانیان نشان دادند که پیشتار مبارزه برای آزادی و دموکراسی اند ودر این راه حتی از جان خود نیز دریغ ندارند. فیلم ها ، عکس ها و گزارش ها توانایی بی نظیر زنان وهمپایی زنان با مردان را به نمایش جهانیان گذاشت و به آنان نمایاند که زنان امروز ایران تحت واپس گرا ترین نوع حکومت و واپس گرا ترین قوانین،بی عمل نمانده اند و با پویایی تمام به جلو رفته اند. زنان با هوشیاری تمام کوشیده اند تا با استفاده از راه های مختلف، امکان مبارزه با قوانین زن ستیز را فراهم آورند. فعالیت مستمر زنان در زمینه های اقتصادی ، اجتماعی آموزشی، هنری و … موفقیت های بسیاری برای زنان درپی داشته که نشان دهنده تلاش خستگی ناپذیر آنان است .
از اولین بزرگداشت هشت مارس در ایران که در سال ۱۳۰۰ به همت ” جمعیت پیک سعادت نسوان در رشت برگزار شد سالیان دراز میگدرد. زنان در تمامی این سالها روز جهانی زن را چه در خفا و یا علنی برگزار کرده اند و هیچگاه از سدهایی که به کّرات بوسیله حاکمان وقت در سر راهشان قرار گرفته نهراسیده اند.
ازسالهای ۱۳۸۴-۸۵ ضرب و شتم زنان در روز جهانی زن با شدت بیشتری به وقوع پیوست. در سال ۱۳۸۴″سیمین بهبهانی”، شعر بانوی ایران نیز به همراه زنان کنشگرجنبش بوسیله ماموران انتظامی مورد ضرب وشتم قرار گرفت. در سال۱۳۸۵ سی وسه نفر از زنان فعال جنبش زنان در هفته قبل از هشتم مارس دستگیرشدند تا از بزرگداشت روزجهانی در این سال جلو گیری به عمل آید. اما زنان آزادیخواه و برابری طلب در روز هشتم مارس این سال در مقابل مجلس شورای اسلامی دست به تظاهرات زدند و به رژیم نشان دادند که از دستگیر شدن هراس ندارند. در این روز تظاهرات مسالمت آمیز آنان توسط نیروهای انتظامی و امنیتی دگر بار به خشونت کشیده شد وبسیاری دستگیرشدند.
به خشونت کشیده شدن گردهم آیی های سالهای ۸۴-۸۵ زنان کنشگر جنبش زنان را به راه کاری دیگر رهنمون شد ونطفه کمپین یک میلیون امضا از همین جا بسته شد و تغییر برای برابری ازطریق تلاش برای تغییر قوانین تبعیض آمیز آغاز گردید.
در هشتم مارس ۱۳۸۶ وبحبوحه فعالیتهای کمپین یک میلیون امضا، فعالیتهای زنان از عرصه عمومی به عرصه خصوصی وارد گردید و بسیاری از بزرگداشت های روز جهانی زن در خانه ها برگزار گردید .هرچند که بعضی از این مراسم بزرگداشت ها از گزند نیروهای امنیتی مصون نماند اما به دلیل گستردگی و دامنه وسیع این بزرگداشت ها، بار دیگر زنان ایران توانستند پیام همبستگی خود را بگوش زنان جهان برسانند و از آنان یاری بطلبند.
بزرگداشت روز جهانی زن در سال ۱۳۸۷ گسترده تر از سالهای پبش نه تنها در تهران بلکه در بسیاری از شهر های ایران برگزار شد. با فعالیت پی گیر و مستمر کمپین یک میلیون امضا تعداد کنشگران جنبش زنان فزونی یافت و نیروهای جوان به کمپین جلب شدند وهمین خود باعث گستردگی گرامیداشت روز جهانی زن در سراسر ایران گردید. فعالیت دوسال کمپین همچنین توانست نگاه جهان وجهانیان را بخود معطوف دارد بطوریکه درسال ۱۳۸۷ جایزه جهانی سیمون دوبوار به کمپبن تعلق گرفت . خانم سیمین بهبهانی به نمایندگی از کمپین به پاریس رفت و این جایزه رادریافت کرد .
سال ۱۳۸۸که ما به پایانش نزدیک میشویم برای زنان ایران سالی متفاوت با سالهای پیشین بود .در این سال جنبش آزادی و دموکراسی خواهانه مردم ایران بصورت جنبش سبزبه نقطه اوج خود رسید وزنان با همراهی با این جنبش توانستنذ خواستهای خود را گسترده تر مطرح کنند. با در نظر گرفتن اینکه خواسته های زنان،بخشی از مطالبات جنبش سبز را در بر می گرفته ، مبارزات زنان در سالهای پیشین توانست تاثیر بسزایی دربه اوج رساندن این جنبش داشته باشد. . شرکت بیشمار کنشگران جنبش زنان در صف مقدم مبارزات جنبش سبز توانست زنان قشر های مختلف جامعه را به این جنبش جلب کند و به قدرت جنبش بیافزاید. اوج گیری مبارزات مردم ایران و مبارزات زنان در جنبش سبز توجه جهانیان را بشدت جلب کرد ، بطوریکه تعدادی چند از سازمان ها و نهاد های معتبربین المللی جایزه هایی را به فعالان جنبش زنان اختصاص دادند. بطور مثال شادی صدر، فعال حقوق زنان و وکیل دادگستری بعنوان یکی از” زنان شجاع” سال ۲۰۱۰ میلادی معرفی شد وبرنده جایزه ویژه ای شد که وزارت امور خارجه آمریکا سالانه به ده زن در سراسر دنیا، اعطا می کند. همچنین شادی صدر در ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ میلادی جایزه “لاله حقوق بشر” هلند و در ماه سپتامبر ۲۰۰۹ جایزه لخ والسا را دریافت کرد.
گسترش و اوج گرفتن مبارزات دموکراسی خواهانه مردم ایران بهمراهی زنان غیور در صف اول آن و توجه شایان جهانیان به آن ،رژیم اسلامی را به شدت به وحشت انداخت. رژیم، بحران در سیستم حکومتی وفروپاشی را در پیش رو احساس کرد و از این رو وحشیانه به شدت سرکوب افزود. حال پس از گذشت ۹ ماه ازاوج گرفتن مبارزات مردمان ایران تعداد زیادی از فعالان جنبش زنان، جنبش سبز، جنبش دانشجویی، جنبش کارگری و فعالان مدنی و سیاسی دستگیر شده و در زندان در شرایط بسیار سختی بسر می برند. رژیم از اعمال شدید ترین خشونت های روانی و جسمانی، شکنجه و تجاوز ابایی ندارد وتلاش بر آن دارد تا رهپویان آزادی و دموکراسی ایران را به توبه و اعترافات دروغین وادارد. هم چنین در این شرایط که بسیاری از زنان فعال جنبش زنان در زندان ها بسر میبرند رژیم لایحه حمایت خانواده و بند مربوط به حق اختیار همسر را از سوی مردان به تصویب رسانده تا دامنه تبعیض علیه زنان را گسترده تر گرداند.
امسال در آستانه هشت مارس زنان ایران در شرایط حساسی قرار دارند و نیار فراوان به یاری و همبستگی همه زنان آزادی خواه و برابری طلب سراسر جهان دارند و هشت مارس فرصت خوبی است برای زنان دنیا تا ضمن تجدید همبستگی به یاری با خواهران ایرانیشان و دیگر مدافعان حقوق برابراعم از زن ومرد بپردارند.
پبش به سوی آزادی و برابری و دنیایی بدون تبعیض
