کمپین دفاع از فعالان جنبش زنان با هدف دفاع از حقوق زنان در بند، اخراجشده، ممنوعالخروج شده و مجبور به مهاجرت شده آغاز به کار کرد. محبوبه عباسقلیزاده یکی از مبتکران این کمپین از اهداف و راهکارهای آن میگوید.
دویچهوله: خانم عباسقلیزاده، کمپینی به نام «کمپین فعالان جنبش زنان» به راه افتاده. ابتدا بفرمایید که هدف این کمپین دقیقا چیست؟
محبوبه عباسقلیزاده: هدف این کمپین به طور مشخص، دفاع از فعالان جنبش زنان در شرایط بحرانی است. این فعالان جنبش زنان میتوانند به هر گروه فکری، مذهبی، قومی، سیاسی یا حتی به هر واحد جغرافیایی تعلق داشته باشند. ولی مهمترین هدف کمپین دفاع از فعالان جنبش زنان در شرایط بحرانی است.
این دفاع چگونه میخواهد صورت بگیرد؟ راهکارهای شما برای رسیدن به این هدفتان چیست؟
این کمپین، کمپینی مبتنی بر حمایتگری و انتشار بیانیهها و کنفرانسهای خبریای است که بتواند از آن طریق اخبار فعالان جنبش زنان در شرایط بحرانی و گروه هدفاش را به جهانیان اعلام کند. در کنفرانسها و نشستهایی که سازمانهای بینالمللی حقوقبشری برگزار میکنند، شرکت کند و از این سازمانها درخواست کند که به وضعیت ایران و وضعیت بحرانی فعالان جنبش زنان توجه کنند. یا با بسیج کردن جنبش فراملیتی زنان و جنبش زنان در کشورهای مختلفی که به هرحال به صورت روابط خواهری با فعالان جنبش زنان در ایران کار میکنند، همچنین از طریق افکار عمومی خود مردم ایران و استفاده از فضاهای مجازی و وبسایتها و وبلاگهای مختلف، به حمایت از این زنان بپردازد.
بنای کمپین بر این است که از طریق این روشها و در این حوزهها، صدای قربانیان یا فعالان جنبش زنان که در بازداشت یا در شرایط بحرانی دیگری به سرمیبرند را اعلام کند و از گروههای مخاطباش جذب حمایت کند.
گروه هدف این کمپین، به طور مشخص چه کسانی هستند؟
به طور مشخص، حدود ۱۳ تا از زنان فعال در جنبش هستند که در بازداشت بهسر میبرند یا محکوم به زندانهای طولانی مدت شدهاند. افرادی مانند منصوره شجاعی، سمیه رشیدزاده، زهره تنکابنی، مهین فهیمی، پریسا کاکایی، مریم ضیاء، بهاره هدایت، لیلی فرهادپور و…
در عین حال تعدادی از فعالان جنبش زنان شغلشان را به دلیل فعال بودن در جنبش زنان از دست دادهاند. برخی از آنان در حال حاضر بیکار هستند و یکی از گروههای هدف ما همین افرادی هستند که به دلیل فعالیت در جنبش زنان اخراج شدهاند. حدود ۱۰ نفر یا بیشتر از فعالان جنبش زنان نیز به دلیل همین فعالیت، ممنوعالخروج هستند.
به هرحال گروه هدف ما و کلا نقاط بحرانیای که الان فعالان جنبش زنان در آن وجود دارند، به بازداشت، اخراج، ممنوعالخروجی و مجبور شدن به ترک وطن و مهاجرت و تبعید برمیگردد.
محبوبه عباسقلیزاده اطلاعرسانی به مجامع بینالمللی را یکی از اهداف این کمپین میداند
در بند دوم بیانیهی شما، یکی از اهداف این کمپین دفاع از گروهی از فعالان جنبش زنان که مجبور به مهاجرت یا پناهندگی شدهاند، اعلام شده است. این اولین باری است که چنین بندی در چنین کمپینهایی گنجانده میشود. این کمپینها تا کنون بیشتر روی فعالان داخل کشور متمرکز بود. به چه دلیل به این نتیجه رسیدید که چنین بندی را در این بیانیه بگنجانید؟
بعد از حوادثی که برخاسته از انتخابات و یا کودتای انتخاباتی بود، به دلیل فشارهای سیاسی، امنیتی و حتی فشارهای اجتماعی، روحیای که به فعالان مدنی و به ویژه فعالان جنبش زنان وارد شد، تعداد قابل ملاحظهای از این فعالین مجبور به ترک کشور خود شدند. تاکید میکنم که مجبور به ترک کشور خودشان شدند.
در عین حال این افراد با خروجشان از کشور، با مشکلات عدیدهای مانند، اقامت، مشکلات پناهندگی، مسالهی معاش، شغل و… مواجه هستند. همهی این فعالان هم با این نیت کشور را ترک کردند که بتوانند به فعالیتشان در حوزهی مدنی ادامه بدهند.
این کمپین یکی از گروههای هدفاش را فعالان جنبش زنانی که مجبور به مهاجرت یا پناهندگی شدهاند، قرار داده که بتواند به نحوی از حقوق این افراد دفاع کند و بتواند کاری کند که کماکان این فعالان در حوزهی مدنی بتوانند به فعالیتشان ادامه بدهند.
در بند دیگری از این بیانیه، جلب حمایت سازمانهای بینالمللی حقوق بشری، جزو اهداف شما ذکر شده است. ماه فوریه کمیتهی حقوق بشر سازمان ملل قرار است در ژنو جلسهای داشته باشد و در مورد نقض حقوق بشر در ایران صحبت کند. آیا برنامهی خاصی برای این جلسه و برای رساندن صدای این کمپین به اعضای این کمیته دارید؟
بسیاری از سازمانهای حقوق بشری که در سطح جهانی و یا در ارتباط با ایران فعالیت میکنند، احتمالا در این نشستهای مقدماتی شرکت خواهند کرد. البته کمپین دفاع از فعالان جنبش زنان، کاملا توسط فعالان خود جنبش زنان اداره میشود و آن مشخصات و یا ویژگیای که بتواند در این کنفرانسها و یا اجلاس سالانهی حقوق بشر ژنو شرکت کند را ندارد. ولی امیدواریم بتوانیم از طریق کنفرانسهای خبری یا بیانیههایی که صادر میکنیم، توجه سازمانهای مختلف حقوق بشری را به این مساله جلب کنیم که تلاش کنند در گزارشی که در مورد ایران نوشته میشود به فعالان جنبش زنان و وضعیت بحرانی آنها در حوزههای مختلف توجه خاص بشود.
تحریریه: بهمن مهرداد