شهرزاد نیوز » گلشیفته بدون آن نگاه غمگینش شباهت نزدیکی به مونیکا بلوچی دارد. ستاره سینمای ایران زن جوان بشاشی ست که با وجود تمام فشارها درتهران، آفیش فیلم او را این روزها با موها و بازوهای برهنه در پاریس می‌بینیم. او بیست و شش سال دارد و تا همین سن بیش از بیست فیلم را در پرونده کاری خود دارد، ازجمله « مجموعه دروغ‌ها » از ریدلی اسکات، فیلمی که باعث مهاجرت اجباری‌اش شد.
وقتی ازش سوال می شود آیا طرفداران رییس‌جمهور احمدی‌نژاد فیلم‌هایش را دوست دارند، می خندد و از ساده‌لوحی ما متعجب می شود. او تلاش می کند حقیقتی را بگوید: « در ایران وقتمان برای زندگی و حفظ زندگی با دروغ می گذرد.» و آیا « درباره‌ی الی»، فیلم زیبایی که گلشیفته درآن حجاب دارد و به فارسی صحبت می‌کند، آخرین فیلم اوست که در ایران اکران می‌شود؟
گلشیفته در اثنای سال‌های جنگ ایران و عراق در خانواده ای روشنفکر به دنیا می‌آید. وقت‌های بمباران با اضطراب منتظر رسیدن پدربوده‌اند، پدرهم بازیگری‌ست مشهور. با غرورازخانواده یاد می‌کند:« از نظر خانواده ام، هنرمندان پیام آوران خداوند هستند.» برای دخترشان آرزو داشتند که در زمینه‌ی موسیقی کلاسیک موفق شود تا هنرپیشگی. گلشیفته پنهانی کارش را با « درخت گلابی » مهرجویی شروع می کند. چه‌طور می شود به مارسل کارنه ایرانی نه گفت؟ با شیفتگی می افزاید: « آن هم مردی که سینمای ایران را نجات داد؟ » چون در زمان انقلاب اسلامی آیت الله خمینی سینما را هنری بورژوایی و منحرف‌کننده می دانست. تا اینکه « گاو» فیلم باشکوه مهرجویی باعث تغییرعقیده ی او شد. گلشیفته « فیلم هایی را دوست دارد که حاوی پیام باشند».
« درباره‌ی الی» (برنده خرس نقره ای فستیوال برلین)، داستان تعدادی دوست است که برای گذراندن تعطیلات آخرهفته ازتهران به شمال می‌روند. در ویلا و پس از گم شدن الی، چندین بار رای گیری می‌شود که ماجرا چه‌طور به نامزد الی گفته شود. « اهمیت رای و دموکراسی، حتا با تمام محدودیت ها در کشوری چون ایران که وزنه‌های سنت بسیار سنگین است.» زمانی که ریدلی اسکات گلشیفته را به عنوان قهرمان زن فیلمش « مجموعه دروغ ها» برگزید، فکر نمی‌کرد تا چه اندازه زندگی بازیگر جوان را زیر و رو می‌کند. در هالیوود هم قوانین به اندازه جمهوری اسلامی سخت است: استودیوها نمی‌توانستند زن جوان مقیم ایران را استخدام کنند. « برای اولین بار از بازی در یک فیلم احساس غرور می کردم. چون در ایران بازیگری شغلی شرم آور است.» بعد از اینکه در مراسم اسکار بدون حجاب ظاهر می شود، جمهوری اسلامی او را مورد حمله قرار می دهد: « تو فاحشه ای هستی برای فروش به سی آی ا، و ریدلی اسکات عامل « انقلاب مخملی». امروز که شورش گسترده شده، او متاسف است که در ایران نیست: « تمام زندگی ام منتظر همین لحظه‌ای بودم که حالا در آن سهیم نیستم… خشمگینم!» برای همراهی با دوستان مبارزش، گلشیفته و محسن نامجو، آهنگساز معروف ایرانی در تبعید ـ در فرانسه ـ آلبومی ضبط می کنند. او برخلاف تمام دوستان ایرانی‌اش در پاریس، در لباس‌هایش هیچ نشانی از رنگ سبز، سمبل شورش، دیده نمی‌شود. درباره ی موسوی، رهبر مخالفان، بدگمان است، چراکه وی محصول ناب انقلاب ۱۹۷۹ است. « باید مراقب بود، همیشه باید پرسید برای چه و برای چه کسی باید مبارزه کرد.» گلشیفته بدون حجاب، بدون نشان و بدون رنگی از سیاست، فقط خواهان آزادی ست.
