فوریه ۲۰۰۹ در بلوم دو پارا، در برزیل
در سالی که مردم پان –آمازون به فوروم اجتماعی جهانی می پیوندند، ما زنانی که از نقاط مختلف جهان در بلهِ م Blem گرد آمده ایم، بر سهم یاری زنان بومی و زنان از تمامی خلق های مناطق جنگلی بعنوان اتباع سیاسی در غنا بخشیدن به فمینیسم در چهار چوب تنوع فرهنگی جوامع خود و تقویت مبارزه فمینیستی علیه سیستم جهانی سرمایه داری پدرسالار، تاکید می ورزیم.
جهان در حال گذراندن بحران های گونه گونی است و خود نشان دهنده این است که این سیستم ، سیستم قابل دوامی نیست.بحران های مالی، غذائی، محیط زیستی و انرژی، پدیده های منزوی و جدا از همی نیستند، بلکه قبل از هر چیزی نشان دهنده بحران در خود الگوئی است که بر اثر فوق استثمار کار و محیط زیست و سفته بازی مالی در اقتصاد استوار است.
ما علاقه ای به پاسخ های مسکن وار مبتنی بر منطق بازار بر این بحران ها نداریم. چنین پاسخ هائی فقط میتواند به دائمی شدن همان سیستم منتهی گردد. ما نیازمند پیشرفت در ساختن آلترناتیو هائی بر این سیستم هستیم. ما مخالف استفاده از سوخت نباتی و بازارهای اعتباری مواد کاربنی بعنوان “راه حل” بر بحران های محیط زست و انرژی هستیم. ما زنان فمینیست، خواهان آن هستیم که خود الگوی تولید و مصرف دگرگون شود.
در رابطه با بحران غذائی، ما تاکید داریم که مواد غذائی مبتنی بر تغییر ژن، را ه حلی برای بحران غذائی بشمار نمی رود. آلترناتیو ما، حاکمیت ملی بر منابع مواد غذائی و توسعه تولید کشاورزی معطوف به محیط زیست است.
در رابطه با بحران مالی و اقتصادی، ما مخالف بیرون کشیدن میلیون ها و میلیون ها دلار از جیب مردم و اختصاص دادن آنها به بانک ها و تجارت و نجات آنها هستیم. ما زنان فمینیست، خواهان حمایت از اشتغال و حق بهره مندی از یک درآمد مناسب و شایسته هستیم.
ما نمی توانیم بپذیریم که تلاش برای حفظ این سیستم، به ضرر ما زنان انجام گیرد. اخراج های وسیع، قطع کردن هزینه ها در حوزه های اجتماعی، و اصرار بر چنین الگوئی از تولید، متضمن هزینه بالائی از صرف کار برای بازتولید و قابلیت دوام زندگی است و مستقیما بر زندگی ما بعنوان زن تاثیر می گذارد.
سیستم جهانی سرمایه داری پدرسالار، برای تحمیل خود در مقیاس جهان، به میلیتاریزه کردن و تسلیحات متوسل شده است. درگیری های نظامی ای که تا حد نسل کشی پیش رفته است، در کارگاه این سیستم ساخته و پرداخته می شود و زنان را به ضایعات ناشی از جنگ و استفاده از خشونت جنسی بعنوان سلاحی در درگیری های نظامی تنزل می دهد. گاهی تمامی یک جمعیت، بزور قهر جا به جا شده و آنان را وادار به زندگی بعنوان پناهندگان می کنند. در این درگیری های نظامی، خشونت علیه زنان، زن کشی و دیگر دیگر اشکال جنایت علیه بشریت، بطور روزمره ای انجام می گیرد، و جنایتکارا ن مصون از کیفر اعمال خود در امن و امان به سر میبرند.
ما زنان فمینیست، خواهان تغییر بنیادی و عمیق در روابط بین انسان ها و رابطه انسان با محیط زیست خود بوده، و خواهان پایان داده به لزبین ستیزی( lesbophobia) و نژادپرستی پدرسالاری بعنوان اصل حاکم تا کنونی هستیم.
ما خواهان پایان دادن به کنترل بر بدن و میل جنسی خود هستیم. ما میخواهیم حق تصمیم آزاد در رابطه با زندگی خود و سرزمین اقامت خود را داشته باشیم. ما مخالف باز تولید جامعه ای هستیم که بر فوق استثمار زنان قرار گرفته باشد.
ما همبستگی خود رابا زنان در مناطق درگیری های مسلحانه و جنگ زده اعلام میداریم. ما صدای فریاد خود را بر فریاد خواهران خود در هائیتی علیه اشغالگران نظامی می افزائیم. ما حمایت خود را از زنان کلمبیا، کنگو و زنان بی شماری که بطور روزمره علیه خشونت نظامی و دار و دسته های شبه نظامی در کشورهای خود مقاومت می ورزند، اعلام میداریم. ما دوشادوش زنان عراقی ایستاده ایم که با خشونت اشغال نظامی آمریکا روبرو هستند.
در این لحظه از زمان، ما همبستگی ویژه خود را با زنان فلسطینی در نوار غزه که زیر حمله نظامی اسرائیل قرار گرفته اند، اعلام میداریم و به مبارزه برای پایان دادن به جنگ در خاورمیانه می پیوندیم.
ما، در دوره صلح نیز همانند دوره جنگ، پشتیبانی خود از قربانیان خشونت پدر سالاری و نژادی علیه زنان سیاه و زنان جوان را اعلام می کنیم.
همچنین ما همبستگی خود با همه مبارزات مقاومت همه خواهران خود علیه سدهای هیدرو الکتریک، کمپانی های چوب و معدن و پروژه های عظیم در آمازون و سرتاسر جهان، و همه آنانی که بخاطر مخالفت مشروع خود علیه اینگوه بهره برداری ها تحت تعقیب قرار گرفته اند، اعلام میداریم. ما هبسته با آنهائی هستیم که برای حق آب مبارزه می کنند.
ما در کنار همه زنانی ایستاده ایم که بخاطر سقط جنین و دفاع از چنین حقی، مورد تعقیب جنائی قرار گرفته اند. ما متعهدتر از پیش، دست در دست هم در اقدام برای مقاومت علیه حملات محافظه کارانه و بنیادگرایانه می دهیم، تا حق قانونی و امن برای همه زنانی که به سقط جنین نیاز دارند، مورد تضمین قرار گیرد.
ما از مبازره برای حق زنان معلول جهت داشتن تسهیلات و از حق زنان مهاجر برای “رفت و آمد” آزاد دفاع می کنیم.
ما بنام همه این زنان و بنام خود، به تعهد خود برای ساختن یک جنبش فمینیستی بعنوان ضد نیروی سیاسی هژمونیک و بعنوان ابزاری برای زنان در رسیدن به تحول در زندگی خود و جوامع خود، از طریق پشتیبانی از تقویت خودسازمان یابی زنان، و نیز گفتمان و هم پیوندی با مبارزات حرکت های اجتماعی ادامه می دهیم.
در ٨ مارس و در طی “هفته اقدام جهانی” در سال ۲۰۱۰، بعنوان زنان در سرتاسر جهان، ما در مقابله با سرمایه داری جهانی و سیستم پدرسالاری که بر ما ستم کرده و ما را مورد اسثمار قرار می دهد، متحد در کنار هم خواهیم ایستاد. در خیابان ها و در خانه ها، در جنگل ها و روستاها، در مبارزات و در مکان های زندگی خود، ما روح طغیان و توان بسیج خود را حفظ خواهیم کرد.
بلهِ م، اول فوریه ۲۰۰۹
