شهرزادنیوز: “هنگامی که انسانها در کنار هم پیکار می‌کنند، آنچه که زمانی تصورناپذیر می‌نموده، ناگهان رخ می‌دهد…”
با چنین واژه‌هایی و زیر عنوان “نیروی جنبش‌ها”، “انجمن برای حقوق زنان در توسعه” (AWID) به پیشواز برگزاری یازدهمین همایش جهانی زنان در کیپ تاون (کاپ) می‌رود. از چهاردهم تا هفدهم نوامبر ۲۰۰۸ نزدیک به هزار و پانصد زن کوشنده و راهبر در جنبش‌های زنان، از سراسر جهان، در این شهر گرد هم می‌آیند. نزدیک به دویست سخنرانی، میزگرد و کارگاه در زمینه‌های بسیار گوناگون، در برنامۂ چهارروزۂ این همایش، اعلام شده است.
نخستین همایش “انجمن برای حقوق زنان در توسعه” در سال ۱۹۸۳ در واشنگتن برگزار شده و پس از آن هر دو سال یا سه سال یکبار، هم با انگیزۂ پژوهش یا گفت‌وگو و تجربه‌رسانی و هم به عنوان فراخوانی برای کنش و حرکت زنان، در کشورهای گوناگون سازماندهی یافته است. امسال در “کمیتۂ بین الملی برنامه‌ریزی” این نهاد، دهها زن کوشنده با پس‌زمینه‌های فرهنگی گوناگون از کشورهای عربی، آسیا، آمریکای لاتین، آمریکای شمالی و اروپا حضور دارند. درهای این انجمن به روی همۂ کسانی که به گونه‌ای علیه تبعیض جنسی زنان می‌کوشند، گشوده است. در حال حاضر ۵۰۰۰ نفر از بیش از ۱۳۰ کشور جهان عضو این انجمن هستند و از این شمار ۳۰۰ نفر عضو نهادهایی هستند که برای حقوق زنان تلاش می کنند. یک سوم اعضای “انجمن برای حقوق زنان در توسعه” را زنان جوان تشکیل می‌دهند.
همایش پیشین در سال ۲۰۰۵، در شهر بانکوک، یکی از مهم‌ترین مراکز صنعت سکس، بردگی جنسی و روسپیگری، انجام گشت و امسال نیز کیپ تاون با اهالی آمیخته‌تبارش ( حاصل آمیزش اروپائیان، بومیان آفریقایی و بردگان وارداتی از مالزی، ماداگاسکار و اندونزی) میزبان آن است.
شمار زیادی از میزگردها و سخنرانی‌ها دربارۂ موقعیت و مبارزۂ زنان در کشورهایی است که قوانین اسلامی بر آنها حاکم است و یا در آنها بنیادگرایی مذهبی در حال گسترش است. در کنار موضوعاتی با مضمونهایی چون “قرائت‌های مذهبی برای عدالت اجتماعی” و “ظهور صداهایی نو در اسلام”، طرح موضوع “ضرورت سکولاریسم” و پیوند آن با جنبش‌های زنان همچنان برجستگی دارد. در زمینۂ بنیادگرایی مسیحی نیز زنانی کوشنده از آمریکای لاتین بحثهایی را طرح می‌کنند. چند میزگرد نیز ویژۂ جنبش زنان افغانستان، عراق و خاورمیانه است.
با نگاهی کلی، حضور زنان سخنران از کشورهای عربی، از آفریقا و آمریکای لاتین در این همایش بسیار چشمگیر است. در کنار نام زنان سخنران افغانی، نام چند زن سخنران ایرانی و ایرانی‌تبار نیز به چشم می‌خورد، چون: لاله بختیار (روانشناس، نویسنده، مترجم قرآن به انگلیسی، از آمریکا)، هما هودفر (مردم شناس و جامعه شناس، دانشگاه کنکوردیا، از کانادا) و سوسن طهماسبی (از کوشندگان کمپین یک میلیون امضاء، از ایران).*
گذشته از مسألۂ بنیادگرایی و ضرورت مقابله با آن، میزگردهایی حول نئولیبرالیسم، سیاست جهانی‌سازی و وضعیت زنان کارگر در کشورهایی چون هند، غنا، گینۂ نو، بولیوی، مکزیک، آمریکا و… برگزار خواهد شد. و البته چند میزگرد هم به طرح مباحث گرایش‌های موجود در جنبش زنان اروپا یا طرح مباحث تئوریک فمینیستی در سطح جهانی می‌پردازد، چون ناهمسازی فمینیسم با جریان ” صنعت سکس و روسپیگری” یا دفاع از “مشروعیت شغلی” روسپیان / “کارگران صنعت سکس”.
و لابلای این همه، نشست و گفتگویی با عنوان “به صدای بلند علیه نفرت هوموفوبیایی، مطالبۂ عدالت، ارج‌گزاری حقوق” توجه را جلب می‌کند که ویژۂ مسائل جنسیتی زنان کارگر آفریقایی است و از جمله به نفرت و جنایاتی می‌پردازد که در حق زنان کارگر همجنس‌گرا و تـَراـ جنسیّتی (ترانس سکسوئل) اعمال می‌شود. در این برنامه، همچنین، اشکال هنری و بیان خلاق چون سرایش، آواز، ایجاد بناهای یادبود، ایجاد بناهای ارج‌گزاری، عکاسی، قصّه‌گویی و… بررسی می‌شود. بجز این، دو کارگاه هنری هم با هدف بکاربستن خلاقیت‌های هنری در امر مبارزه برای رهایی جنسی، در دستور کار است.
به نظر می‌رسد کیپ تاون، جایی که در سدۂ هفدهم به تصرف هلندیها درآمد و حدود سه سده بردگی رسمی و قانونی را زیر سایۂ استعمارگران هلندی از سر گذراند و سپس بدست استعمارگران انگلیسی افتاد و تا سال آزادی نلسون ماندلا (۱۹۹۰) زیر حاکمیت رژیم نژادپرست سفید پوستان آفریقای جنوبی باقی ماند، اینک از زبان زنان حرفهای زیادی برای گفتن دارد.
زیرنویس:
* براساس گزارش سایت “تغییر برای برابری” (۵ آبان ۱۳۸۷)، “[ مأموران امنیتی حاضر در فرودگاه امام خمینی” از سفر سوسن طهماسبی جلوگیری کرده‌اند->http://www.change4equality.org/spip.php?article3059].
* * * * *
[برای اطلاعات بیشتر کلیک کنید->http://www.change4equality.org/spip.php?article3145]
