گلایه یک راننده تاکسی بانوان

[کانون زنان ایرانی:->http://www.irwomen.info/] یکی از بینندگان سایت «تابناک» که از رانندگان تاکسی بی‌سیم بانوان است، در پیامی با استفاده از نحوه قرارداد و نیز خلف وعده شرکت تاکسی بی‌سیم بانوان آورده است:

بدین وسیله به آگاهی این سایت می‌رسانیم که بنده و جمعی از همکاران (تاکسی بی‌سیم بانوان) که در شرکت به عنوان هدایتگر خوانده می‌شویم، در سال ۸۶ با این شرکت قرارداد کاری بستیم. در آن زمان، قرار بر این شد که چهار میلیون و صد و پنجاه هزار تومان پرداخت کنیم تا پس از دو تا سه ماه، یک پراید (۱۴۱) به ما تحویل بدهند. یک میلیون و ششصد تومان این پول برای تجهیزاتی بود که قرار بود روی ماشین نصب شود. البته در هنگام تحویل ماشین هم باید پانصد هزار تومان دیگر پرداخت می‌کردیم.

تمام چهار میلیون و صد و پنجاه هزار تومان پیش پرداخت، یکجا پرداخت شد، ولی این شرکت، به جای دو، سه ماه، حدود یک سال طول کشید که ماشین را به ما تحویل داد. هنگام تحویل نیز دیدیم که پراید ۱۴۱ قراردادی، فقط اتاقش ۱۴۱ است و تمام داخل ماشین پراید معمولی است؛ نه جلو داشبورت، نه تودوزی، نه زهوار بیرون و درها و رینگ‌ها که باید اسپورت باشد، همه معمولی بود و خبری نبود. وقتی اعتراض کردیم، به ما گفتند: در حال حاضر، کارخانه سایپا ۱۴۱ را به این صورت تحویل می‌دهد و در برابر اعتراض‌های بیشتر ما گفتند: همینی که هست، اگر نمی‌خواهید انصراف دهید.

اینها همه در حالی بود که این پراید ۱۴۱ با آن پرایدی که ما قرارداد بسته بودیم، حدود یک میلیون تومان اختلاف دارد؛ بنابراین، هم‌اکنون که قرار است، در پایان کار، یعنی پس از پنج سال، حدود سیصد تا چهارصد تومان از حساب‌ ما کم کنند، ما می‌خواهیم بدانیم این اختلاف بین چهارصد هزار تومان و یک میلیون به جیب چه کسی می‌رود؟ شرکت بی‌سیم یا سایپا یا هر دو؟

موضوع دوم: به هنگام بستن قرارداد، قرار بود تجهیزات را یک میلیون و ششصد هزار تومان با ما حساب کنند، ولی به هنگام حساب و کتاب، این تجهیزات را حدود دو میلیون و سی و هفت هزار تومان حساب کردند؛ آیا این شرکت به هنگام بستن قرارداد، حساب کارهای خود را نکرده بود که حالا سر حساب این همه اختلاف قسمت هست؟

موضوع سوم: این شرکت هر ماه پنجاه هزار تومان، حق شارژ از هر هدایتگر می‌گیرد که در بین شرکت‌های خصوصی بیشترین پول شارژ است. اگر این شرکت می‌خواسته است، دری به روی خانم‌هایی که ۹۰ درصد آنها سرپرست خانواده هستند، باز کند، باید این گونه اجحاف کند؟

چهار میلیون و صد و پنجاه هزار تومان پول پیش‌پرداخت که هر ماه دیرکرد، سود شرعی به آن تعلق می‌گیرد، به هیچ کدام پرداخت نشد؛ پول اضافی که برای تجهیزات از هر کدام گرفته شد و همچنین پول شارژ ماهیانه آن که بیشتر از همه جا هست، از یک عده خانم که به نوعی از زندگی ضربه خوردند و حالا هم برای امرار معاش خود و خانواده تن به این شغل که جزو مشاغل سخت است، داده‌اند، دریافت شد.

در هنگام تحویل ماشین هم حدود شش الی هفت صفحه A4 از ما تعهد گرفتند که هم یک طرفه به سود شرکت بود و وقتی خواستیم یک نسخه از این قرارداد را به ما بدهند، مورد تمسخر قرار گرفتیم و گفتند: اگر از امضا کردن ناراحتید، انصراف بدهید.

در تمام دنیا، موقع بستن قرارداد، دو نسخه است که به هر یک از دو طرف قرارداد می‌دهند.

وقتی به شرکت می‌رویم و حق طبیعی خود را می‌خواهیم، رئیس شرکت با داد و بیداد و بددهنی با ما می‌گوید: سوییچ ماشین را بیاورید و قرارداد را فسخ کنید و بروید. با ما قرارداد بستید که هر چه ما می‌گوییم، همان باشد. این چه شرکتی است که از سر کیسه کردن تعدادی خانم بی‌پناه که برای حفظ آبروی خود و خانواده کار شرافتمندانه می‌کنند، دست برنمی‌دارد؟

جمعی از هدایتگران تاکسی بی‌سیم بانوان

مطالب مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *