بیانیه ی کانون نویسندگان ایران

یک دریچه آزادی

بازکن به زندانم

سیمین بهبهانی (۱٣۰۶-۱٣۹٣) شاعر و نویسنده ی نامدار، عضو کانون نویسندگان ایران، از بنیادگذاران کانون در دوره ی سوم، عضو هیئت دبیران کانون در سه نوبت از این دوره و فعال اجتماعیف حقوق زنان درگذشت. سیمین را به راستی می توان شاعرف شاعران و مادر کرامت و کلمه نامید، راه بلدی بزرگ در ظلماتی که بیم لغزش در تاریکیف پیچ پیچ آن دغدغه ی همه ی جان های پاکی بوده وهست که نمی خواهند بر یوغ ظلمت و تباهی گردن گذارند. با این همه، دریغا که سیمین ما را چشم به راه سپیده دم گذاشت و رفت.

راستی را که در همه ی این سال های ستم اندر، سیمین عزیز پرستار زخمی ترین پروانه هایی بود که رخ به رخ عصر کرکس و کدورت و مرگ ایستاده بودند. شاعر بزرگ ما نه تنها پرچم دار آزادی، که از بلند قامتانف فانوس بانف شعر تعهد و آزادی بود. افزون بر اینها، سیمین خصلت هایی شریف و انسانی داشت. در بزرگ منشی و دریادلی این زن بزرگوار همین بس که حتی سرکوبگران هتاکی را که رذیلانه و یکریز به پرونده سازی و توهین و اذیت و آزارش کمر بسته بودند «پاره ی تن» خود نامید.

فقدان این زن بزرگ، ما را بر آن می دارد تا به یاد آریم که در این عصرف آلوده چه مسئولیت های گرانی بر دوش ماست. سیمینف ستم ستیز ما، زن تاریخ سازف جهانف غزل و کلمه و فرهنگ و زندگی، چنان جایگاه بلندی در شعر فارسی و دفاع از حق آزادی بیان داشت که حال که او را از دست داده ایم جای خالی اش را، هم در کانون نویسندگان ایران و هم در موقعیت دشوار جامعه ی کنونی، با همه ی وجود احساس می کنیم.

با این همه، همراهان و همگامان او در کانون نویسندگان ایران، سلسله ی آزادی خواهی و تعهد را مصمم و بی تردید ادامه خواهند داد و هیچ گاه در طلبف آزادی بیان بی هیچ حصر و استثنا برای همگان از پای نخواهند نشست. باشد تا هنگامی که فرهنگ پویای این مردم سربلند پایداری خود را به رفخ جهل و تاریک اندیشی تاریخی می کشد، نام و یاد سیمین بهبهانی در وجودف واژه های سرکش و سراسر اعتراض او همچنان طنین انداز باشد و جاودانه بماند.

کانون نویسندگان ایران درگذشت سیمین بهبهانی را به خانواده، دوستان و جامعه ی فرهنگیف مستقل کشور تسلیت می گوید.

کانون نویسندگان ایران

Ù£Û°/Ûµ/Û±Ù£Û¹Ù£