روز سه شنتیه ۱۳ مارس نزدیک به ۷۰۰۰ نفر زن و مرد در شهر برن برای مطالبات و خواسته های اقتصادی سیاسی و اجتماعی زنان تظاهرات کردند. این تظاهرات که از راه آهن تا جلو پارلمان سوئیس ادامه داشت یکی از بزرگترین تظاهراتی بود که بعد از سال ۲۰۰۳ ( درمخالفت به جنگ و حمله نظامی آمریکا به عراق) در سوئیس بر گزار میشد. تظاهرات سراسری این روز به دعوت اتحاد سندیکاهای، امنستی انترناسیونال، انجمن دانشجویان دانشگاه برن، زنان سوسیالست سوئیس، سبزهای سوئیس، حرکت برای سوسیالیسم، سولیداریته، سندیکاهای زنان سوئیس، سندیکای کارگران، انجمن پیشرفت زنان در شهرهای بازل و بین و انجمن دفاع از کودکان و دهها جمعیت و انجمن دیگر سازماندهی شده بود. در تمام شهرها،سندیکاها به علت امکانات مالی بهتر اتوبوسهای مجانی برای شرکت کنندگان ترتیب داده بودند، بطوریکه وقتی ما به برن رسیدیم در پارکینگ بزرگ محل توقف نزدیک به ۱۰ اتوبوس قبل از ما رسیده بودند.
رنگ آمیزی و چهره فمینیستی شرکت کنندگان و تظاهرات از همان ابتدا با رنگهای گوناگون سرخ، سفید، صورتی، آبی، نارنجی، و ادمکهای بزرگ و رنگارنگ مشخص شد. تعداد مردان حاضر (غیر از اعضاء سندیکا) در تظاهرات واقعا چشم گیر بود. تعداد زیادی از انها پلاکارتهای خواستهای زنان را حمل میکردند.
غیر از موضوع ظاهر رنگارنگ تظاهرات نکات دیگری هم بود که همکاری، همیاری و اتحاد همه زنان از هر ملیت، زبان، رنگ پوستی را نشان میداد. زنان سوئیس، آمریکای لاتین، مراکش، نونس، الجزایر، ترکیه، چند ایرانی، هندی با لباس ساری و زنان کشورهای آفریقائی حضور داشتند. در تمام طول تظاهرت شعارها به زبان، فرانسه، المانی و ایتالیائی (سه زبان رسمی سوئیس) داده میشد.و با همین زبانها هم بیانیه پایانی در جلو پارلمان خوانده شد.
در طول راهپیمائی گروهی از زنان شهر لوزان با یک باندرول بزرگ سرخ (دنیائی دیگر، سوسیالیسم) توجه همه را جلب کرده بودند. گروه های آنتی مند لیزاسیون هم بودند، ظاهرا پلیس برن زیاد از حضور آنها راضی نبود . درگیری کوچک بین آنها و پلیس پیش امد که با وساطت دیگر راهپیمایان پایان یافت.
برای من تعداد زیاد راهپیمایان تعجب آور بود. معمولا مردم سوئیس مانند مردم فرانسه یا آلمان در مسائل سیاسی به شکل تظاهرات کمترشرکت میکنند.شاید یکی از دلائل آن ” دمکراسی مستقیم” سوئیس است. در اینجا مردم بیشتر نظرات و خواستهای خود را در رای گیریهای ، فدرال، کانتونال (استانی) و کمونال مطرح میکنند، مثال رای منفی مردم برای ساختن مناره که سر و صدای زیادی به پا کرد. به هر حال این تظاهرات با توجه به زبانهای مختلف،مردمی که از شهرهای دور و نزدیک امده بودند یک موفقیت استثنائی بود. روز دوشنبه نمایندگان انجمن ها وگروهای زنان با وزرای اقتصاد و مسائل سوسیال، اموزش و کار ملاقات خواهند داشت و در مورد این مطالبات بحث خواهند کرد.
مطالبات زنان در این راهپیمائی
– برابری کامل زن و مرد در همه عرصه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی
– تامین امنیت زنان علیه خشونت در خانه و در جامعه
– جلو گیری از خشونت فیزیکی و جنسیتی علیه زنان
– بدن زنان متعلق به خود آنها است. هیچ کس حق ندارد از بدن ما بعنوان کالا استفاده کند.
– استقلال مالی و اقتصادی زنان برای استقلال اجتماعی او
– بازنشستگی مناسب، که زنان بتوانند بعد از سالها کار پیری را در آرامش بگذرانند.
– برابری حقوق زنان و مردان برای کار در شرایط برابر
– تقسیم برابر پستهای کاری بین زنان و مردان
– بیمه های اجتماعی بیشتر برای جلو گیری از فقر بیشتر زنان
– مبارزه با فقر بیش از بیش زنان
– توقف کار شبانه و کار روزهای تعطیل
– حقوق برابر کاری برای مهاجرین
– حفاظت زنان و کودکان در مناطق جنگی
– توقف فروش اسلحه به مناطق جنگی
