ما زنان، امسال هشت مارس روز جهانی زن می خواهیم بانگ بر آریم که دیگر بس است! ما دیگر حاضر نیستیم در جهنمی که نظام مردسالارانه از کوسوو تا عراق از افغانستان تا فیلیپین، از آمریکا تا فرانسه ، از انگلستان تا ترکیه، از ایران تا پاکستان برای ما درست کرده است، تن دهیم.
سالی که گذشت سالی تلخ برای اکثریت زنان جهان بود، چرا که که دعا دختر جوان کرد توسط طایفه اش با سنگ و لگد جان باخت و نام رمز صدها دختر کردی شد که زیر سایه دولت کردی تحت الحمایه آمریکا تحت عنوان حفظ ناموس به قتل رسیدند.
سالی که گذشت هزاران هزار زن و دختر عراقی آواره سوریه شدند ، تا تن های نحیف خود را برای مردان عرب کلوپ های شبانه دمشق تکان دهند و مشتری حریصی را برای چند سنت جلب کنند.
سالی که گذشت زنان زندانی افغانی بارها و بارها در زندان پل چرخی کابل مورد تجاوز پلیس های تعلیم یافته نیروهای پاسدار صلح شدند.
سالی که گذشت کشورهای غربی بر سر مدال قهرمانی خشونت بر زنان رقابتی فشرده داشتند: آمریکا در هر ۴ دقیقه به یک زن تجاوز شد، در فرانسه هر سه روز یک زن بر اثر خشونت خانوادگی کشته شد.
سالی که گذشت پیکر زنی در تبریز بر چوبه دار آنقدر تقلا کرد تا جان باخت و دولتمردان اسلامی پیکرش را بر دروازه شهر به نمایش گذاشتند تا درس عبرت برای زنانی شود که تن به نظام اسلامی نمی دهند.
سالی که گذشت ماموران گشت کنترل زنان، زهرا دختر جوانی را دستگیر و پس از تجاوز، او را به قتل رساندند. نام او در پرونده هزاران زنی ثبت شد که در زندان های جمهوری اسلامی طی ۲۸ سال گذشته قبل از اعدام مورد تجاوز قرار گرفتند.
سالی که گذشت با گسترش مبارزه و مقاومت زنان ایرانی علیه موقعیت نابرابر خود، ابعاد سرکوب و خشونت رژیم اسلامی علیه زنان نیز تشدید یافت. دهها زن فعال جنبش زنان، دستگیر و به اتهام های واهی محکوم شدند.
سالی که گذشت هزاران دختر و زن جوان در خیابانهای ایران تحت نام بدحجابی مورد آزار و اذیت قداره بندان جمهوری اسلامی قرار گرفتند.
اما زنان ایرانی، عراقی، کرد ، ترک وافغانی و… آرام نمی نشینند. در قلب خاورمیانه، زنان ایرانی در تلاشند تا نه فقط صدای مبارزات خود را علیه نظام ضد زن و مذهبی ایران به گوش افکار مترقی در دیگر نقاط جهان برسانند، بلکه در تلاشند تا رود مبارزاتشان را به دریای مبارزات زنان سراسر جهان پیوند زنند.
اما نظام های زن ستیز ایران و آمریکا انتخاب بین طبقات مختلف جهنم را بر سر راه ما زنان قرار داده اند: یا چوبه دار و سنگسار، حجاب اجباری و تجاوز پاسداران به زنان در جمهوری اسلامی ، یا همانند عراق و افغانستان زیر سایه دولت آمریکا و متحدینش با حمله نظامی و بمب و تحریم اقتصادی، بردگی عریان زنان.
آیا باید بگذاریم صفوف جنبش زنان را دو راهی انتخاب بین امپریالیستها و یا حکومت ارتجاعی جمهوری اسلامی تکه پاره کند؟ یا اینکه با اتکا به تجربه و آگاهی و مبارزه ۲۸ سال زنان ایران نشان دهیم که هر دو قطب متخاصم کنونی، دو روی نظام مرد سالار و ضد زن هستند و هر گونه حمایت از یکی از این دو قطب عملا و به ناگزیر به تقویت آن دیگری منجر خواهد شد.
آیا می توانیم خواست اکثریت زنان ایرانی را برای رقم زدن آینده ای مستقل از رژِیم ارتجاعی جمهوری اسلامی و دولت و نظام مردسالار آمریکا و متحدانش، به گوش مردم جهان برسانیم و به آنها نوید دهیم که زنان ایران مستقل از نظم ارتجاعی حاکم بر جهان، راهی دیگر را انتخاب کرده اند؟
انتخاب با ماست انتخاب با شماست!
ما هشت مارس امسال به خیایان خواهیم آمد و انتخاب خودمان را با صدای بلند اعلام خواهیم کرد که:
ما مصمم هستیم ورق این دور از تاریخ تحولات جامعه ایران را با تحقق رهایی و آزادی خود رقم زنیم. کف آرزوهای ما لغو کلیه قوانین نابرابر لغو سنگسار، لغو حجاب اجباری، لغو آپارتاید جنسی، کسب حق طلاق، حق سرپرستی کودکان پس از جدایی، حق زن بر بدن خود، حق انتخاب هم جنس خواهی یا دگرجنسی خواهی و کوتاه شدن دست مذهب از کلیه حیطه های زندگی زنان است، ما خواهان رهایی و آزادی زنان از ستم و استثمار هستیم. این مطالبات فقط از طریق سرنگونی جمهوری اسلامی امکان پذیر است.
حضور تک تک ما در راهپیمایی ۸ مارس ۲۰۰۸ به معنای تقویت این خواسته ها و مبارزه جهت تحقق آنهاست.
ما « کارزار زنان » در تدارک راهپیمائی بزرگی از کشور هلند، فرانسه به بلژیک هستیم ( جزئیات این راهپیمائی اعتراضی متعاقبا به اطلاع همگان خواهد رسید.)
کارزار مبارزه برای لغو کلیه قوانین نابرابر و مجازات های اسلامی علیه زنان – دسامبر ۲۰۰۷
[Karzar2005@yahoo.com->mailto:Karzar2005@yahoo.com]
[www.karzar-zanan.com->www.karzar-zanan.com]
