وزیر امور خارجه سوئیس خانم کالمی ری (Calmy-Rey ) در ملاقاتهایی که در مارس ٢٠٠٨ با مقامات ایرانی داشت از حجاب اسلامی استفاده کرده بود. خانم کالمی ری در بازگشت به کشورش مورد سوال مطبوعات قرار گرفت که چرا در این ملاقاتهایش با مسئولان ایرانی اشاره ای به سرکوب زنان و فعالان حقوق بشر از سوی سران جمهوری اسلامی نداشته و آیا او با بر سر کردن اجباری حجاب سبب زیر سوال رفتن اعتبار سوئیس به عنوان کشوری مدافع حقوق بشر نشده است؟ پس از آنکه خانم کالمی ری تحت آماج پرسش های خبرنگاران و انتقادات روزنامه نگاران قرار گرفت، گفت: من به این دلیل روسری به سر کردم تا احترام خود را به میزبانم نشان بدهم.
همچنین در اخبار هفتم سپتامبر ٢٠٠٨ اعلام شد که حکومت اسلامی ایران پیشنهاد وزارت خارجه سوئیس مبینی بر معرفی خانم لیویا لوی آگوستی ( Livia Leu Agosti ) را به عنوان سفیر جدید این کشور پذیرفته و ایشان از ژانویه ٢٠٠٩ کار خود را در تهران آغاز خواهد کرد.
در ٢١ سپتامبر ٢٠٠٨، امضا کنندگان بیانیه “شبکه بین المللی همبستگی با مبارزات زنان ایران” بر آن شدند تا در نامه سرگشاده ای* از این سیاستمداران بخواهند تا به مبارزات زنان ایران در بدست آوردن حقوق خود و در مقابله با حجاب اجباری توجه داشته و از طرق مختلف از آنان حمایت کنند.
متن زیر پاسخ خانم لیویا لوی آگوستی به نامه سرگشاده “شبکه بین المللی همبستگی با مبارزات زنان ایران” می باشد:
برن، ٢٠٠٨/١٠/٣٠
خانم های محترم
من از دریافت نامه ٢٣ سپتامبر٢٠٠٨ شما در رابطه با ایران سپاسگزارم و بدینوسیله از نگرانی شما مطلع شدم.
وزارت امور خارجه سوئیس سال های زیادی است که برای تقویت موقعیت حقوقی زنان در سراسر جهان تلاش می کند. برای بخش مدیریت توسعه و همکاری وزارت امور خارجه ( DEZA ) برابری جنسیتی یک موضوع همه جانبه (transversal)است که قاطعانه در تمام طرح های توسعه به ترویج آن پرداخته می شود.
هدف DEZA این است که برابری جنسی را درکشورهای هم پیمان، با توجه به شرایط اجتماعی، فرهنگی کشور مربوطه مورد حمایت قرار دهد. در عین حال حمایت از سازمان های برابری طلب محلی نقش مرکزی را ایفا میکند.
توجه به مسائل حقوق بشر را بخش سیاسی شماره ۴ سازمان ما در روابط دو و چند جانبه اش با دیگر کشورها، در دستور کار خود قرار داده است. این امرهمچنین شامل گفتگوهای مربوط به حقوق بشر با ایران نیز میشود.
من فکر می کنم، انتصاب من به عنوان سفیر در ایران خود نشانه ای از برابری حقوقی است. عهده دار شدن یک شغل پرمسئولیت، آنهم در کشوری که در آن زن با برخی محدودیتها روبرو است، دلیلی برای اثبات اعتماد به توانائیهای زنان است.
طبیعتا من به خوبی شما را درک میکنم که با دیکته کردن قواعد پوشش در ایران مواجه هستید. اینکه پوشاندن مو در انظار عمومی فقط برای زنان صدق می کند، به طور قطع از نقطه نظر مقابله با تبعیض یک مشکل محسوب می شود. اما همۀ دیپلمات های زن ومرد در سراسر دنیا موظف به رعایت قوانین کشور محل ماموریت خود هستند. این شامل من هم می شود و به این ترتیب من وظیفه خواهم داشت که در امکان عمومی قانون پوشش موی سر را رعایت کنم.
وزارت امور خارجه همچنان برای تحکیم موقعیت زنان در جهان تلاش خواهد کرد.
با سلام های دوستانه
رئیس بخش سیاسی شماره ٢ آفریقا و خاور نزدیک
لیویا لوی آگوستی
– – – – – – – – – – – –
نامه سرگشاده به وزیر امور خارجه سوئیس و سفیر آینده سوئیس در تهران *
خانم کالمی ری، خانم لوی آگوستی،
ما جمعی از زنانی که به دلیل سرکوب رژیم اسلامی ناگزیر به ترک ایران گشته ایم و در کشورهای اروپا و آمریکا به مبارزه برای احقاق حقوق زنان ادامه می دهیم ، شبکه ای برای همبستگی با مبارزات زنان در ایران بر پا کرده ایم. از آنجا که سر کوب و آزارروزمره زنان برای حفظ حجاب اجباری در ایران روز به روزشدت بیش تری می گیرد بر آن شدیم شما را با این نامه مستقیم مورد خطاب قرار دهیم.
رژیم اسلامی از آغاز قدرت گیری در ایران با تبعیضات همه جانبه و سیستماتیک سیاسی، حقوقی، قانونی و اجتماعی یک آپارتاید جنسی علیه زنان بر پا کرده. حجاب اجباری یکی از ارکان این آپارتاید و نماد آن است. زنان در ایران با واکنش های اعتراضی و مبارزات خلاق روزمره، مخالفت خود را با حجاب اجباری اسلامی نشان می دهند. حکومت، که بعد از سه دهه هنوز موفق به تحمیل کامل الگوی حجاب اسلامی نشده، هر روز به سرکوب زنان شدت می دهد.
در طول دو سال گذشته، “کمیسیون حجاب” در مجلس اسلامی، باحضورنمایندگان وزارت داخله، وزارت خارجه، وزارت ارشاد اسلامی، نیروهای پلیسی وامنیتی، دستگاه های رادیو و تلویزیون دولتی و اتاق بازرگانی، مامورطراحی و پیشبرد کمپینی برای تقویت و تشویق حجاب اسلامی در جامعه شده است. همزمان نیروهای دولتی به همراهی دادستانی، در کوچه و خیابان، در مجامع عمومی (ادارات ، مدارس، فروشگاه ها و سالن های آرایش)، در مجالس خصوصی و جشن ها، با خشونت به مقابله رو در رو، آزار و اذیت و دستگیری زنان و دختران جوان می پردازند. بنا به گزارشات رسمی دولتی، تنها در طول سه ماه آوریل، می و ژوئن ٢٠٠٨ و فقط در شهر در تهران ١٠٩٨ زن به دلیل عدم رعایت قانون حجاب اجباری دستگیر شده اند. فروشنده ها موظف به فروش لباس با استاندارد های دولت اسلامی هستند و در غیر این صورت جواز کسب شان را از دست می دهند. آرایشگاه هائی که با توجه به مدل های آرایش درخواستی زنان ، قواعد اسلامی را رعایت نکنند بسته می شوند. طبق اخبار رسمی در تهران در ژوئن ٢٠٠٨، ٣٢ فروشگاه تعطیل شده اند.
این واقعیات نشانگر اینست که حجاب در ایران تنها یک امر فرهنگی نیست و با اعمال خشونتی گسترده از سوی نهاد دولتی تحمیل می شود. از همین رو مبارزه با حجاب اسلامی در ایران به مسئله حقوق بشر و امر آزادی و برابری تبدیل شده است.
زنان ایرانی در مبارزه برای آزادی پوشش که فقدان آن نمادی از بی حقوقی همه جانبه آنهاست به پشتیبانی زنان آگاه و آزادیخواه جهان نیاز دارند.
– ما شما را به حمایت ازاین مبارزات فرا می خوانیم:
– به صدای آزادی خواهانه زنان در ایران با ارائه نامه های پشتیبانی پاسخ دهید.
– با ما برای پیش بردن مبارزات زنان علیه حجاب اجباری وهمه تبعیضات گسترده جنیستی همکاری کنید.
– در سفرهایتان به ایران از طریق نامه های رسمی به قواعد حجاب اجباری اعتراض کنید.
– دولت اسلامی هر گونه مذاکره یا مصاحبه با زنان سیاستمدار و خبرنگار را مشروط به رعایت حجاب اسلامی کرده است. برای نشان دادن همبستگی تان با زنان ایرانی به این قواعد تن ندهید.
– در مقابل دیدگاه ها و مواضع سیاسی که حجاب را به عنوان امری فرهنگی تلقی و توجیه می کنند، ایستادگی کنید.
با سلام های دوستانه
[اسامی امضا کننده گان بیانیه “شبکه بین المللی همبستگی با مبارزات زنان در ایران->https://www.iran-women-solidarity.net/?p=1]”
