روز ۲۵ نوامبر به دلیل قتل خواهران میرابل، پاتریا، میتروا و ماریا ترزا، در مبارزه سیاسی علیه رژیم دیکتاتوری در جمهوری دومینیکن در سال ۱۹۶۰ به عنوان روز جهانی مبارزه به خشونت علیه زنان رقم خورده است. میرابل های ایرانی شامل زنانی هستند که در ۴۳ سال گذشته به مبارزه علیه رژیم زن ستیز جمهوری اسلامی برخاسته و صدها کشته و هزاران زندانی داده اند. در ماه های اخیر میلیونها زن ایرانی با دستان خالی در مقابل رژیم تا دندان مسلح ایستاده و جهان را با شعار “زن، زندگی، آزادی” به تحسین و حمایت از مبارزات خود بر انگیخته اند.
خشونت علیه زنان بارزترین مصداق بارز نقض حقوق بشر است. در سال ۱۹۹۱ کمپین جهانی ۱۶ روز فعالیت برای پایان بخشیدن به خشونت علیه زنان توسط نهاد مدنی ” سازمان رهبری جهانی زنان” آغاز شد.در حمایت از این ابتکار، سازمان ملل در سال ۲۰۰۸ کمپین”اتحاد” را بمنظور تلاش در جهت پیش گیری و رفع خشونت علیه زنان بر پا نمود.
در سی و یک سال گذشته کمپین جهانی ۱۶ روز فعالیت برای پایان دادن به خشونت علیه زنان توانسته، متجاوز از ۶۰۰۰ نهاد غیر دولتی، سازمان های زنان، فمنیست ها و نهاد های حقوق بشر را در ۱۸۷ کشور در این مبارزه همراه کند. عده ای از زنان ایرانی در دیاسپورا طی ۳۱ سال گذشته در این کمپین حضوری پر رنگ داشته اند.
در جهان کنونی، از جمهوری دومینیکن تا ایران، از کابل تا واشینگتن، از فلسطین تا لهستان، آمار نهادهای بین المللی حاکی از افزایش خشونت در ابعاد وسیع علیه زنان است. قتل زنان به دلایل مختلف شدت یافته و دستاوردهای مبارزات زنان نیز اینجا و آنجا یکی پس از دیگری پس گرفته می شود. در ایالات متحده امریکا، حق سقط جنین پس از ۵۰ سال مورد تجاوز دولتی قرار گرفته و بالاترین دادگاه این کشور عمومی بودن آن را لغو و به تصمیم ایالت ها واگذار کرده است. دولت مرتجع لهستان چند سال قبل حق سقط جنین را بطور کامل از زنان سلب نمود. امسال نیزنگرانی مبارزین حقوق زنان در ایتالیا با روی کار آمدن دولت دست راستی نسبت به از دست دادن حقوق خود شدت یافته است.
در ایران ابعاد خشونت های دولتی با رواج قتل های ناموسی، تبلیغ کودک همسری و جرم انگاری سقط جنین وغیر قابل دسترس نمودن امکانات جلوگیری از بارداری های نا خواسته افزایش یافته است. همچنین با قتل معترضان در شهرهای سراسر ایران در خیزش جاری به رهبری زنان که حکومت اسلامی را به زانو در آورده شاهد خشونت فزاینده حکومتی هستیم که به جنگی رو در رو و نا برابر انجامیده است. جمهوری اسلامی نه تنها به قتل عام کور مبارزین و معترضان در خیابانها مشغول است بلکه تا کنون بیش از ۲۸ کودک را در خیابان ها و از آن جمله ده کودک را در جمعه سیاه بلوچستان با شلیک گلوله بقتل رسانده است.
بدین ترتیب خشونت علیه زنان در سراسر جهان شدت یافته و هنوز همه ابعاد آن در کشورهای مختلف روشن نشده،از جمله زنان افغانستانی تحت حکومت اسلامی طالبان بدترین نوع خشونت های دولتی و خانگی را در قرن بیست و یکم تجربه می کنند. به اعتقاد ما تنها مبارزه همبسته جهانی زنان قادر خواهد بود مناسبات قدرت نا برابر را با زدودن فرهنگ دیر پای پدر – مرد سالاری و خشونت ساختاری در حوزه های سیاسی، اقتصادی،فرهنگی و اجتماعی را در هم شکسته و تلاش برای برابری جنسی –جنسیتی را به ثمر برساند.
برای رفع کلیه اشکال خشونت های جنسی – جنسیتی و سایر نابرابری ها در عرصه های سیاسی،اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی راهی بس طولانی در پیش داریم. امسال ۲۵ نوامبر روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، ما تشکل های مستقل زنان ایرانی در دیاسپورا با حفظ هویت گروهی خود در اقدامی مشترک کنار هم قرار گرفته، همراه وهمگام با سایر فعالان حقوق زن در خیابان های شهرهای مختلف جهان با شعار “#زن_ زندگی_ آزادی # ژن_ ژیان_ ئازادی ” رهایی زنان فریاد می زنیم.
انجمن زنان ایرانی دالاس
انجمن زنان ایرانی-آلمانی کلن
انجمن زنان پرتو
انجمن زنان مونترال
انجمن زنان ایرانی ایتالیا
انجمن با هم برای سلامتی زنان
استقلال و برابری پایدار زنان(W.I.S.E)
ائتلاف بین المللی علیه خشونت در ایران ( ایکاوی)
ایکرو- سازمان حقوق زنان (IKWRO)
دایره زنان ایرانی برای همکاری جهانی (ICWIN)
زنان برای آزادی و برابری پایدار
سازمان رهایی زن
کمپین توقف قتل های ناموسی
کمیته زنان ضد سنگسار پاریس
کمیتهٔ زنان و مبارزه با تبعیض-همبستگی جمهوری خواهان ایران
گروه اتحاد زنان چپ
گروه آیوین از شمال کالیفرنیا
گروه زنان ایرانی – فرانکفورت
گروه زنان در شمال کالیفرنیا
گروه مطالعات زنان ارونج کانتی
گروه نه به حجاب
زنان کنشگر ایرانی در تبعید- برلین
نهاد دگرباشان ماناو
فمینیسم روزمره
همایش زنان ایرانی – هانوفر
