با نهایت تاسف دو زن ارزشمند را از دست دادیم: ام البنین -نیره- جلالی مهاجر، که به «مادر بهکیش» شناخته بود
و هما ناطق
دکتر هما ناطق مورخ و پژوهش گر از چهره های سرشناس علمی در دانشگاه تهران و سپس در دوران تبعید در دانشگاه سوربن بود. او بطور خستگی ناپذیر متون دوره قاجار و عصر مشروطه را مورد تحقیق و نقد قرار داد و کتابها و مقالات مهمی را در شناخت تاریخ ایران به جا گذاشت. سوای مشارکت تاثیر گذار در عرصه پژوهش و تاریخ نگاری نوین، هما ناطق از اعضای فعال کانون نویسندگان ایران، چهره‌ای بارز در جنبش زنان در سالهای اول انقلاب ۵۷ و از مخالفین سرسخت استبداد حکومت اسلامی بود. او در تبعید هم این فعالیتها را ادامه داد . پیش از آنکه زندگیش را یکسره وقف پژوهش کند، در انتشار مجله الفبا با دکتر غلام‌حسین ساعدی همکاری نزدیک داشت و از بنیاد گذران مجله های زمان نو و دبیره بود . آخرین پژوهش چاپ شده هما ناطق در باره حافظ اثری بسیار خواندنی است که جستجو گری نو آورانه هما ناطق به آن ارزشی ویژه بخشیده است.
سرگذشت و فعالیت نیره جلالی مهاجر ، مادر بهکیش، نیز مشحون از تلاش بی وقفه در راه جستجوی حقیقت بود. او نیمی از عمر خود را در جستجوی فرزندانش گذراند. پنج تن از فرزندان و دامادش توسط رژیم اسلامی به قتل رسیدند و یا به جوخه های اعدام سپرده شدند. مادر بهکیش اما از چون و چرا و اعتراض بازنایستاد، به فرمان سکوت تن نداد و رنج و سختی‌هائی فراوانی که در این راه متحمل گشت. او به تاریخی تعلق دارد که تحقیق و بررسی آن در آینده نیاز به پژوهش بیشتری دارد.
برای ما جای بسی سر بلندی است که که این دو زن ارزشمند و اثرگذار، در میان زنان برگزیده “بنیاد پژوهش های زنان ایران” بوده‌اند: هما ناطق زن برگزیده سال ٢۰۰۴ در برلن بود . و کنفرانس سال ٢۰۰۸ در برکلی، “مادران خاوران” را برگزید که منیره جلالی مهاجر ( مادر بهکیش ) از چهر های تاثیر گذار آنان است.
درگذشت «مادر بهکیش» و هما ناطق را به خانواده های عزیزشان، آزادی خواهان و جامعه ی فرهنگی ایران صمیمانه تسلیت می‌گوئیم.
بنیاد پژوهش های زنان ایران
گلناز امین
کمبریج، آمریکا
۵ ژانویه