گزارش نشست جانبی اجلاس شورای حقوق بشرسازمان ملل
روز دوشنبه ١۶ ژوئن همزمان با بررسی موضوع زنان در بیست و ششمین اجلاس شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو ، گروهی از فعالان ایرانی مدافع حقوق بشر، درنشست جانبی به بررسی حقوق زنان و دگرباشان در ایران پرداختند.
این نشست که از ساعت ١۶ این روز با موضوع “خشونت علیه زنان در جمهوری اسلامی ایران”، با مدیریت جاوید گوانی، برگزار شد: شعله زمینی فعال حقوق بشر٬ روحیه شفیعی فعال حقوق زنان و مهناز قزللو فعال حقوق اقلیت‌های جنسی سخنرانی کردند. موضوع سخنرانی شعله زمینی «کمبود آگاهی از ناقص‌سازی جنسی زنان در جمهوری اسلامی” بود. روحیه شفیعی درباره٬ «زنان و تغییرات در نهاد خانواده در جمهوری اسلامی» گفت و مهناز قزللو در اظهارات خود به «وضعیت فرانرم‌گرایان جنسی در ایران» پرداخت.
روحیه شفیعی، مدیر اجرایی ائتلاف بین المللی علیه خشونت در ایران، سخنران اول این نشست بود. شفیعی
با توضیح مفهوم خانواده در جمهوری اسلامی ایران و تغییر قانون خانواده پس از انقلاب ۱۳۵۷، به شرح مختصری از قوانین تصویب شده پس از انقلاب بر ضد حقوق زنان و پیامد آن در جامعه پرداخت.
روحیه شفیعی با اشاره به اینکه بسیاری از زنان در ایران سرپرست و نان آور خانواده هستند، اظهار کرد قوانین جمهوری اسلامی ایران مردها را سرپرست خانواده لحاظ می کند، و این باعث تشدید مشکلات زنان سرپرست خانواده در جامعه می شود.
شفیعی خانواده و زنان را قربانیان قوانین مصوب جمهوری اسلامی در سه دهه اخیر خواند و تاکید کرد حکومت ایران به صورت هدفمند سیاست خانه نشین کردن زنان را دنبال کرده است. وی گفت: «امروز، ٣۵ سال بعد از انقلاب اسلامی، نهاد خانواده به خصوص زنان و کودکان به دلایل زیادی شکل طبیعی خود را از دست داده‌اند. لغو قانون حمایت از خانواده، استراتژی سیستماتیک برای خانه‌نشین کردن و محدودیت بیش از پیش زنان، اجازه به مرد برای ازدواج با دخترخوانده‌اش و همچنین طرح افزایش جمعیت که از دو سال پیش آغاز شده، از جمله عواملی هستند که در این زمینه نقش دارند.»
وی در بخش دیگری از سخنان خود به مسئله سقط جنین ، حجاب اجباری، بیکاری، اعتیاد، گسترش فاحشه گری پرداخت و بر ضرورت تغییر قوانین در جهت تامین برابر حقوقی زنان با مردان و پایان دادن به تمامی موارد تبعیض علیه زنان تاکید کرد.
شعله زمینی، فعال زنان، فعال حقوق بشر و نماینده دائم سودویند در شورای حقوق بشر، سخنران بعدی نشست این روز بود که با موضوع “کمبود اگاهی از ناقص سازی جنسی (ختنه) زنان در جمهوری اسلامی ایران”، صحبت کرد.
او با اشاره به نبود نام ایران در بین اسامی۲۹ کشوری که ختنه زنان را به رسمیت می شناسند، به شرح قوانین بین المللی و قطعنامه های صادر شده در جهان پرداخت.
شعله زمینی با انتقاد از فقدان قانونی رسمی در ایران در مورد ختنه زنان و همچنین نبود آماری رسمی از مناطقی که زنان در آن مناطق در ایران مورد ناقص سازی جنسی قرار گرفته اند، به توضیح اثرات این عمل بر سلامت و بهداشت زنان و خطرات ناقص سازی جنسی پرداخت. وی در باره میزان رواج ختنه در ایران و آمار قابل اتکا در این مورد گفت: ناقص‌سازی زنان میان شیعیان عمدتا انجام نمی‌شود. اگر اهل سنت را به شاخه‌های حنفی٬ شافعی٬ حنبلی و وهابی تقسیم کنیم٬ در مناطقی که سنی‌های شافعی زندگی می‌کنند٬ زنان به شکل یک رسم٬ ناقص می‌شوند و دیده شده شیعیانی که در این مناطق زندگی می‌کنند نیز ناقص‌سازی جنسی زنان را انجام می‌دهند.»
زمینی با تاکید بر ضرورت جلب افکار عمومی بین المللی به ابعاد ناقص‌سازی زنان در جمهوری اسلامی و دستیابی به اطلاعات در مورد مناطقی از ایران که عمل ختنه در آنجا انجام می شود، گفت: «در مرحله‌ی اول آمار دقیقی به دست آید که متوجه شویم دقیقا کجاها این اقدام صورت می‌گیرد و بتوانیم با امکانات بهداشتی درمانی به زنانی که از نظر جنسی ناقص شدهاند٬ کمک کنیم و همچنین جلوی این اقدام را بگیریم.»
مهناز قزللو، زندانی سیاسی سابق، پژوهشگر و فعال حقوق بشر ، سخنران آخر این نشست به موضوع “ال جی بی تی در جمهوری اسلامی ایران”، پرداخت.
قزللو سخنرانی خود را با انتقاد از تناقضات قانونی و فرهنگی موجود در جمهوری اسلامی ایران که موجب آزار و رنج فرانرم گرایان جنسی در این کشور شده است، آغاز کرد.
وی همچنین با انتقاد از نحوه برخورد جمهوری اسلامی ایران، از جمله انکار وجود زنان و مردان همجنس گرا یا دوجنس گرا، به گزارش دیده بان حقوق بشر اشاره کرد که در آن آمده است که در مواردی همجنس‌گرایان بازداشت شده، مورد تجاوز قرار گرفته اند یا در مدت بازداشت، از سوی ماموران امنیتی با تهدیدهای جنسی روبرو شدهاند.
مهناز قزللو با اشاره به عدم پایبندی جمهوری اسلامی به میثاق ها و کنوانسیونهای بین المللی که رسما متعهد به رعایت آن شده است، گفت:«امضای کنوانسیون‌ها و میثاق‌های حقوق بشری به معنای الزام به رعایت آن است. از سوی دیگر طبق مفاد قوانین مجازات‌های اسلامی٬ همجنس‌گرایی جرم محسوب می‌شود و این افراد در خطر دستگیری٬ اجرای حد شلاق و پس از چهار بار شلاق٬ مستحق اعدام هستند.»
این فعال حقوق دگرباشان جنسی، مشکلات زنان همجنسگرا در ایران را بیش از سایرین و «چالشی مضاعف» خواند و
گفت: «حقوق زنان به طور کلی در ایران پایمال می‌شود. یک زن همجنسگرا با دشواری‌های پیچیده‌تری روبه‌روست، زیرا او عرف و نرم‌های جامعه و نقش‌های کلیشه‌ای را نه تنها نپذیرفته، بلکه می‌شکند.»