خامنه ایی در طی سخنانی چنین بیان داشته است:”در سیاست تحدید نسل حتما باید تجدید نظر بشود و همه مسئولان باید این فرهنگ سازی را بکنند در جامعه تا از این حالتی که امروز وجود دارد، یک بچه، دو بچه داشتن، خارج بکنند کشور را.” به دنبال سخنان خامنه ایی مبنی بر ضرورت افزایش جمعیت، هم اکنون وزیر بهداشت این اوامر را به مثابه آیه ایی آسمانی تلقی نموده و تمامی طرحهای کنترل جمعیت را متوقف نموده است.
در حکومت جمهوری اسلامی، همانند سایر سیاست گذاری های کلان که بدون بررسی های لازم و بی توجه به عواقب مالی، اقتصادی و اجتماعی تنها یک شبه و بنا به دستور ولی فقیه حذف یا اجرا می گردد، با موضوع کنترل و یا رشد جمعیت نیز اینگونه برخورد می شود. بلافاصله درس تنظیم خانواده از واحدهای درسی حذف می شود. اقداماتی فوری و بدون محاسبه برای تشویق خانواده‌ها به زاد و ولد بیشتر انجام می گیرد. از همه فاجعه بارتر حذف فوری بودجه کنترل جمعیت، یک شیه اجرایی می شود. به دنبال اوامر ولایت فقیه برای اجرای این سیاست، بلافاصله مرضیه وحید دستجردی (وزیر بهداشت) نیز در طی مصاحبه ایی از حذف کامل بودجه برای کنترل جمعیت در کشور خبر می دهد.
افزایش جمعیت که این روزها توسط خامنه ایی بدون بهره گیری از دانش متخصصان و کارشناسان جمعیت مطرح شده است، قبلا توسط احمدی نژاد مطرح و حتی گامهای لرزانی توسط وی در این جهت برداشته شده بود. طرح نابخردانه احمدی نژاد در بازکردن حساب هایی بانکی با موجودی یک میلیون تومان برای نوزادان را همگان بیاد دارند. طرحی که به دلیل مضحک و بی پایه بودن و به دلیل عدم پیش بینی بودجه لازم در همان مراحل اول عقیم ماند و عملا متوقف شد.
براساس آمارهای منتشره پس از انقلاب، رشد جمعیت به ۲/۳% رسید. از سال ۱۳۶۵، سیاست‌های کنترل جمعیت در دستور کار قرار گرفت. به دنبال آن، خدمات رایگان پیشگیری از بارداری در مراکز بهداشت شهری و روستایی ارائه گردید. این اقدامات نرخ رشد جمعیت کشور را به ۲/۱% در سال رساند. هم اکنون بدنبال کاهش نرخ جمعیت، متخصصین حوزه جمعیت شناسی با ارائه آمارهای جمعیتی، خطر پیر شدن و سپس کاهش شدید جمعیت را یادآور شدند.
اما علی رغم آنچه که در راستای این گفته ها در سیاست و عملکرد وزارت بهداشت کشور در جریان است، کارشناسان صاحب نظر و متعهد در حوزه جمعیت از عواقب ناگوار این طرح بارها و بارها سخن به میان آورده اند. تصمیم‌های بدون فکر و سریع در قطع یارانه‌های مربوط به سیاست کنترل جمعیت در کنار طرح و اجرایی کردن برنامه‌های افزایش زاد و ولد و پیگیری سیاست‌های تشویقی برای افزایش فرزندان، شدت این نگرانی ها را دوچندان ساخته است. از آن جایی که ولایت مطلقه فقیه تنها مقام و مرجع دارای قدرت تشخیص در تمامی حوزه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی در رژیم جمهوری اسلامی محسوب می گردد، کوچکترین اعتنایی به نظرات و تحقیقات کارشناسان حوزه جمعیت شناسی نمی شود.
کارشناسان حوزه جمعیت شناسی درباره عواقب حذف بودجه کنترل جمعیت و ارائه نشدن رایگان امکانات پیشگیری از بارداری مکرر هشدار می دهند. آنان معتقدند که این تصمیمات شتاب زده آسیب‌هایی متعددی را در پی خواهد داشت. اگر وسایل پیشگیری از بارداری به صورت رایگان عرضه نشود، خانواده هایی از اقشار کم درآمد و فقیر در شهر های بزرگ و مردم در شهرهای کوچک و روستاها، قادر به پرداخت هزینه این کار نخواهند بود.
یکی دیگر از هشدارهای مهم کارشناسان درباره حذف وسایل رایگان پیشگیری از بارداری، افزایش مرگ و میر زنان به هنگام زایمان و همچنین افزایش موارد سقط جنین است. زیرا افزایش بارداری نا خواسته و به دنبال آن سقط جنین های غیر بهداشتی و ارزان در مناطق فقیر و محروم، در نهایت افزایش مرگ و میر مادران و کودکان را به دنبال خواهد داشت. بطور قطع به دنبال این امر سلامت مادران و فرزندان به خطر خواهد افتاد که این خود حتی می تواند کاهش رشد موالید را نیز در پی داشته باشد.
به دلیل گرانی هزینه های جلوگیری از بارداری برای قشرهای محروم از جامعه، قابل پیش بینی است که این رشد جمعیت فقط در بین خانواده های با درآمد پایین، اتفاق خواهد افتاد. در بخشهایی از مردم که با مشکلات مالی و اقتصادی دست به گریبانند و زیر خط فقر زندگی می‌کنند، تولد هر کودک بر فقر بیشتر چنین خانواده هایی می افزاید. فقر بیشتر به نوبه خود موجب افزایش آسیب‌های اجتماعی در بین کودکان می گردد. افزایش فرزندان بی پشتوانه، افزایش تعداد نوزادان سرراهی و بی‌سرپرست، افزایش هر چه بیشتر کودکان کار و سرانجام افزایش تعداد نوجوانان و جوانان بزهکار از نتایج نامطلوب و قطعی این سیاست گذاری غلط خواهد بود.
در سایر جوامع، همانطور که سایر سیاست گذاریها با بهره گیری از ساعتها کار کارشناسی و با توجه به تمامی ابعاد مسئله تعیین می گردد، استراتزی و تاکتیکهای جمعیتی برای کاهش یا افزایش جمعیت نیز به همین روال اتخاذ می گردد. بطور قطع قبل از اجرای هر طرحی برای افزایش جمعیت، منابع مالی و امکانات لازم برای آموزش و تأمین اشتغال این جمعیت با نظرات کارشناسی دقیق باید برنامه ریزی و پیش بینی شود.
اما هدف رژیم سرمایه داری جمهوری اسلامی در اتخاذ سیاست های جوان کردن جمعیت تنها به مفهوم افزایش زاد و ولد خلاصه شده است. اینان هیچگاه برای افزایش و رشد کیفیت جمعیت که با شاخصهایی مانند میزان بهداشت، تحصیلات، کار و سلامت روان و… سنجیده می شود، برنامه ریزی نمی کنند زیرا با منافع طبقاتی آنان در تضاد است. با وجود مسلط بودن چنین مفهومی از رشد جمعیت در ماهیت سیاست گذاری های رژیم، در کمال تاسف این سیاست گذاری هیچ نتایج مطلوبی را برای اقشار زحمت کش جامعه بدنبال نداشته و برعکس جامعه را با فقر و نابسامانی روز افزونی روبرو خواهد نمود.
