صدای آمریکا: تظاهرات علیه رهبری جمهوری اسلامی؛ آینده سیاست در کشورهایی که حکومت استبدادی را به زیر کشیده اند، و نقش اسلام در آینده تونس تیتر اول نشریات امروز جهان را تشکیل می دهد.
وال استریت جورنال از هجوم نیروهای امنیتی به تظاهرکنندگان در ایران خبر داده و نوشته است دهها هزار نفری که روز اول اسفند در شهرهای مختلف ایـــران با شعار سرنگونی دولت جمهوری اسلامی به خیابان ها ریختند، هدف حملات وحشیانه نیروهای ضد شورش و بسیج و لباس شخصی ها قرار گرفتند.
روزنامه لوموند این پرسش را مطرح کرده است که آیا انقلاب در کشورهای عرب، نسخه جدیدی از انقلاب است که به کمک وبلاگ ها و شبکه های اجتماعی روی اینترنت پا گرفته و رشد می کند؟
نیویورک تایمز با اشاره به هجوم عده ای از متعصبان مذهبی به خانه های فساد در پایتخت تونس نوشته است انقلاب تونس در روزهای اخیر به مرحله تازه ای پا گذاشته؛ پرسش هایی را در زمینه نقش اسلام در سیاست آینده کشور برانگیخته است. این روزنامه می نویسد هر چند ۹۸ درصد از جمعیت ده میلیونی تونس را مسلمانان تشکیل می دهند، از کلیشه های رایج در کشور های عربی فاصله دارند. زنان تونسی که توانسته اند جایگاه خود را در جامعه به کرسی بنشانند، حاضر به عقب گرد نیستند و در فراخوان برای جدایی دین از سیاست بزرگترین راهپیمایی را پس از خلع بن علی از حکومت، به راه انداختند.
در ستون نظرات تورونتو سان چاپ کانادا پیتر وورتینگتون مینویسد به گواهی تاریخ، هنگامی که یک دیکتاتور پس از سالیان دراز سرنگون می شود، احتمال این که دیکتاتور دیگری قدرت را به دست بگیرد، بسیار زیاد است. این روزنامه اشاره می کند که در سال ۱۳۵۷، دنیا سقوط پادشاه ایران را به چشم پیروزی دموکراسی می دید. اما بعید است که بلافاصله پس از سقوط یک دیکتاتور، دموکراسی در کشوری برقرار شود؛ و مشاهده می کنیم که سی سال پس از انقلاب اسلامی، جوانان ایرانی همچنان تشنه دموکراسی اند. نویسنده مقاله این پرسش را مطرح کرده است که آیا مصر پس از رفتن حسنی مبارک، ایران دیگری خواهد شد؟