تغییر برای برابری » هشتم مارس امسال برای فعالین زنان در فرانسه متفاوت از سالهای گذشته برگزار شد، چرا که امسال صدمین سالگرد روز جهانی زن و چهلمین سالگرد جنبش آزادی خواهی زنان فرانسه (MLF) نیز بود. از سال ۱۹۱۰ که “کلارا زتکین” و “رزا لوکزامبورگ” در اولین کنفرانس بین المللی زنان در کپنهاگ، برای اولین بار ایده ی گردهم آیی جهانی سالانه ی زنان برای دستیابی به حقوق برابر را مطرح کردند، هر ساله زنان و مردان برابری خواه روز هشتم مارس در کشورهای مختلف کنار هم می ایستند و بار دیگر بر خواسته های خود تاکید می کنند. هشتم مارس زمانی برای گفت و گو و نمایش فعالیت ها و دستاوردهای حوزه ی زنان برای دستیابی به برابری و حقوق بشر و تاکید بر مطالبات زنان است.
با وجود همه ی پیشرفت هایی که حقوق زنان در این سالها داشته است همچنان در بسیاری از حوزه های مدنی-حقوقی تبعیض بر زنان وجود دارد. در فرانسه آنچه بیش از همه در مراسم هشت مارس ۲۰۱۰ به چشم می خورد پلاکاردهای ضد خشونت بر زنان بود.طبق آمار سال ۲۰۰۸، در فرانسه هر روز ۱۳۷ زن مورد خشونت قرار می گیرند. فعالین حوزه ی زنان در فرانسه همچنین برای دستیابی به فرصت های شغلی برابر، درآمد یکسان برای کار یکسان، و تساوی حضور زنان و مردان در عرصه های اجتماعی و سیاسی تلاش می کنند. برگزار کنندگان این راهپیمایی، اتحادیه ی ملی برای دفاع از حفوق زنان (CNDF) و راهپیمایی جهانی زنان(MMF)، امسال نگاه ویژه ای بر وضعیت زنان در سایر کشور ها داشتند و بخشی از فعالیت ها را به بخش بین الملل اختصاص دادند. بنابراین زنان مهاجر و پناهنده نیز نقش پررنگی در تظاهرات هشتم مارس داشتند. با توجه به فراخوان برای آزادی و برابری جنسیتی در ایران، که در فرانسه توسط فعالین کمپین پیگیری شد، همچنین وضعیت ویژه ی ایران، امسال برنامه های متعددی به مبارزه ی ایرانیان برای رسیدن به آزادی و برابری جنسیتی اختصاص یافت.
فعالین کمپین نیز مانند سالهای گذشته در راهپیمایی روز جهانی زن شرکت کردند. بیش از صد و بیست نفر از ایرانیان به دعوت کمپین یک ملیون امضای پاریس در راهپیمایی که از میدان ناسیون تا میدان باستیل برگزار شد حضور داشتند و در طول مسیر با پرچم های سه رنگ ایران، پلاکاردها و شعارهای برابری خواهانه، در خیابان های پاریس همگام با همه ی فعالین زنان در سراسر دنیا خواستار تغییر قوانین تبعیض آمیز و توجه به مطالبات زنان ایرانی شدند.
کمپین پاریس بیش از یک ماه است که در فراخوانی برای آزادی و برابری جنسیتی در ایران از همه ی مدافعان حقوق زنان، سازمان ها و شبکه های زنان دعوت کرده تا در همبستگی با مبارزات حق طلبانه زنان در سراسر دنیا برای پایان دادن به خشونت و سرکوب در ایران، آزادی فوری بازداشت شدگان، حمایت از جنبش زنان و جنبش مدنی در ایران وارد عمل شوند. در طول مسیر راهپیمایی متن این فراخوان به دو زبان فارسی و فرانسه خوانده می شد. همچنین نزدیک به دویست تراکت از بیانیه ی هشتم مارس و متن فراخوان بین شرکت کنندگان غیر ایرانی در راهپیمایی پخش شد. بیانیه با اشاره به گسترش روزافزون مبارزات دموکراسی خواهی مردم ایران پس از برگزاری دهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری ایران، سرکوب خشونت آمیز جنبش مردمی، اعمال خشونت های روانی و فیزیکی، بازداشت، شکنجه، تجاوز و صدور و اجرای حکم های سنگین از زندان تا اعدام را محکوم می نماید.
از آغاز جنبش مردمی پس از انتخابات دهها زن، اعم از فعالین جنبش زنان، جنبش سبز، جنبش دانشجویی، جنبش کارگری و فعالین مدنی و سیاسی بازداشت شده و حکم های سنگین دریافت کرده اند. نقش جنبش برابری خواه زنان در شکل گیری جنبش مردمی از خرداد ماه تا به امروز غیرقابل انکار است. و جنبش زنان از پایه های اعتراضات مردمی پس از انتخابات است. با این حال همراه با گسترش دستگیری زنان فعال در جنبش سراسری و به ویژه فعالین حوزه ی زنان، نه تنها به سمت برابری در حقوق حرکت نمی کنیم بلکه شاهد طرح تصویب لوایح قانونی مروج تبعیض جنسیتی، همچون لایحه ی حمایت از خانواده هستیم. به همین دلیل در کنار بیانیه ی فرانسوی، متن فارسی کوتاهی برای آگاه سازی ایرانیان حاضر در راهپیمایی نسبت به لوایح تبعیض آمیز و درخواست برای حمایت از فراخوان در بین فارسی زبانان پخش شد.
در بخشی از مسیر راهپیمایی خانم “شکریه حیدر” مدیر انجمن نگار برای حمایت از زنان افغان برای شرکت کنندگان صحبت کردند و با اشاره به کنفرانس لندن و افزایش حضور طالبان در قدرت و احتمال وارد شدن مواد تبعیض آمیز و ضد زن به قانون اساسی از فعالین ایرانی خواستند تا در کنار هم زبانان افغان خود بایستند.
در پایان راهپیمایی، همه ی شرکت کنندگان روی پله های اپرای معروف باستیل جمع شدند و بیانیه ی هشتم مارس خوانده شد. یکی از فعالین کمپین پس از بیانیه ی مشترک، خلاصه ای از فراخوان برای آزادی و برابری جنسیتی در ایران را خواند و همچنین از “سیمین بهبهانی” یاد کرد که قرار بود برای برنامه ای به دعوت شهرداری پاریس به فرانسه بیاید اما به دلیل توقیف گذرنامه اش در فرودگاه نمی تواند در این مراسم شرکت کند.
ما دیروز در کنار جامعه ی مدنی فرانسه سرود کمپین را خواندیم و برای برابری جنسیتی در ایران فریاد زدیم تا بار دیگر توجه افکار عمومی جهان و رسانه ها را به آنچه در ایران می گذرد جلب کنیم و سهمی داشته باشیم در رسیدن به روزی که زن ایرانی با مرد ایرانی برابر باشد.
