صدای آمریکا » سازمان دیده بان حقوق بشر می گوید قوه قضاییه جمهوری اسلامی با سرپوش گذاشتن بر تجاوز جنسی در زندان های ایران اسناد شکنجه را نادیده گرفته است. در این بیانیه رسما از ٣ مورد تجاوز جنسی در زندان های ایران نسبت به بازداشت شدگان حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری سخن گفته شده است. سارا لی وینتسون مدیر بخش خاورمیانه و شمال افریقای دیده بان حقوق بشر در این زمینه گفت «شرم آور است که دولت ایران چشمان خود را بر روی شواهد رسمی در خصوص آزار و اذیت شدید جنسی بر زندانیان سیاسی که توسط مسئولان زندان اعمال شده ،بسته است.» در همین حال برخی منابع خبری می گویند خانواده های بازداشت شدگان تظاهرات ١٣ آبان، نسبت به سرنوشت آنان ابراز نگرانی می کنند. این خانواده ها از انتقال دستگیر شدگان بویژه زنان به بازداشتگاهی در نزدیکی شهر ورامین به نام «خورین» نگران هستند. سازمان عفو بین الملل طی بیانیه ای خواستار آزادی فوری بهمن احمدی امویی، کیوان صمیمی و سعید لیلاز ٣ روزنامه نگار زندانی شده است. حوادث پس از انتخابات ریاست جمهوری در ایران موجی از بازداشت به همراه داشت، از فعالان سیاسی تا روزنامه نگاران و فعالان دانشجویی . اما آنچه ناگهان خبرساز شد نه در خیابان و در برابر دوریبن های کوچک که تصاویر خشونت بار را از طریق اینترنت به سراسر جهان مخابره می کرد بلکه مرگ زندانیان در اثر شکنجه در زندان ها بود. در این میان «کهریزک» به سرعت نامش در اخبار پیچید. ماجرا از مرگ یک دانشجوی جوان به نام محسن روح الامینی کلید خورد. دانشجویی که پدرش در جمهوری اسلامی مسئولیت انستیتو پاستور را به عهده داشت. وپس از آن نام های دیگری هم به این جمع جان باخته در کهریزک اضافه شد. مانند امیر جوادی فر. این افشاگری زمانی ابعاد گسترده پیدا کرد که مهدی کروبی در نامه ای سرگشاده به هاشمی رفسنجانی به عنوان رییس مجلس خبرگان در خواست کمک کرد و گفت در زندان به زندانیان تجاوز شده است. هرچند کهریزک تعطیل شد اما هنوز کسی نه از نام شکنجه گران و نه زمان محاکمه آنان اطلاعی ندارد. نکته ای که در بیانیه سازمان دیده بان حقوق بشر به چشم می خورد. در بیانیه این سازمان تصریح شده که قوه قضاییه جمهوری اسلامی اسناد را نادیده گرفته و چشم خود را به روی حقیقت بسته است. در حالی که کهریزک تعطیل شده خانواده کسانی که در جریان تظاهرات ١٣ آابان دستگیر شده اند از بازداشتگاهی به نام «خورین» در نزدیکی ورامین نام می برند. آنان که موفق نشده اند از مقامات رسمی پاسخی دریافت کنند از تکرار خشونت در این بازداشتگاه نگران هستند. بویژه آن که گفته می شود اغلب بازداشت شدگان زن به این مکان منتقل شده اند.
