در مقابل زندان اوین این بار نیز تجمع بود. در داخل زندان سهیلا قدیری و صفر انگوتی و چند نفر دیگر که اسامی آنها را نداریم٬ در سلول انفرادی و قرنطینه بودند. در شیراز قرار بود دو نوجوان را امروز اعدام کنند. هزاران نفر با درد و نفرت و بغض ثانیه های آخر را با هفت انسان شمردند و به حکومتی تف کردند که با جنایت و خون ریختن سرپا مانده و با جنایت و کشتن بی پناه ترین ها به حیات منحوس اش ادامه میدهد.
تا کنون خبری که به کمیته بین المللی علیه اعدام رسیده٬ صفر انگوتی امروز اعدام نشد و یک ماه به او مهلت دادند. سهیلا در اوین اعدام شد. و از بقیه اعدام شدگان هنوز اطلاع دقیقی در دست نیست.
این جنایات بیشرمانه بیش از پیش برهمگان اثبات میکند که باید بساط حکومت جنایت اسلامی را جمع کرد. این حکومت باید سرنگون شود!
سهیلا را که اعدام کردند٬ که بود؟سهیلا در دادگاهش چنین گفت: من سهیلا قدیری ۲۸ ساله هستم.هیچ کس را ندارم. پدرم باران بود و مادرم سنگ ٬ چرا که من روی سنگ و زیر باران بزرگ شدم. زندگیم را در خیابان گذرانده ام من یک زن تن فروش نبودم٬ سختیهای زندگی مرا به این روز انداخت.
هیچکدام از کسانی که در جلسه محاکمه من نشسته اند٬ نمیدانند تحمل سرمای زیر صفر دی ماه آنهم نیمه شب و بدون لباس کافی یعنی چه٬ مجبور بودم بخاطر یک لقمه نان تن به خواسته کثیف کسانی بدهم که به من به چشم یک حیوان نگاه میکردند…
و امروزحکومت جنایت اسلامی این زن را در حالیکه اصلا شاکی خصوصی هم نداشت٬ با شکایت قاضی مرتضوی جلاد ٬ کشت و در مقابل چشم جهانیان نشان داد که کشتن و جنایت بهر قیمت شغل این دستگاه جنایی است. اگر دنیا عادی بود٬ باید حکومتی محاکمه میشد که برای کودکان فراری از خانه ٬ جا و امکانات ندارد٬ حکومتی که آخوندهای میلیادر در آن می چاپند و فربه میشوند و مردم از گرسنگی و نداری و بی خانمانی تلف میشوند. حکومتی که به زن به چشم یک برده جنسی نگاه میکند و این فرهنگ را در جامعه تبلیغ میکند. حکومتی که تجاوز به زنان را تبلیغ میکند و زن قربانی تجاوز را به اسم تن فروش گرفته و اعدام وسنگسار میکند. این حکومت ترور و وحشت اسلامی است و باید در همه جا در دنیا علیه این حکومت به میدان آمد. هدف جانیان ترساندن مردم است٬ ترساندن و به تمکین کشاندن مردم. هدف نشان دادن سبعیت و بیرحمی دستگاهی است که حتی به سهیلای درمانده که خود قربانی این حکومت و این سیستم است٬ نیز رحم نمیکند. اما دست و پا زدن های آخر این حکومت٬ نه تنها ترسی ایجاد نمیکند٬ بلکه بیش از پیش به خشم و اعتراض میلیونی مردم ایران دامن میزند. مردم در ابعادی میلیونی می فهمند که اینها باید سرنگون شوند هیچ راه دیگری نیست.
کمیته بین المللی علیه اعدام٬ ضمن اعلام خشم و انزجار عمیق خود از اعدام سهیلا قدیری ٬ از همگان دعوت میکند که روز سی اکتبر در سراسر جهان علیه موج اعدمها در ایران به خیابان بیایند. ما سعی خواهیم کرد اخبار اعدامها در ۲۱ اکتبر را در اطلاعیه های بعدی به اطلاع عموم برسانیم.
کمیته بین المللی علیه اعدام