زندانیان
فارغ از اینکه کمتر بازداشت شده ای دیده شده که پس از آزادی آثار ضرب و شتم یا کاهش وزن بعنوان شواهدی از بدرفتاری و شکنجه همراه نداشته باشد اما موضوع تجاوز جنسی به زندانیان که شکنجه ای چند بعدی محسوب میشود پس از مدعیاتی و عدم توان مسئولین در پاسخگویی، به دغدغه افکار عمومی تبدیل شده است.
تجاوزهای جنسی به زندانیان
تجاوز جنسی، اصطلاحی در پزشکی قانونی و جرم‌شناسی جنسی است. تجاوز جنسی به معنی انجام نزدیکی جنسی با فرد، بدون رضایت اوست. تجاوز جنسی در حقیقت تنها یک حمله فیزیکی و جنسی نیست؛ بلکه در عین حال حمله معنوی و حمله به شأن انسان است که در آن قربانی از حق خود محروم می‌گردد. این خشونت، هرچند همیشه قتل را به همراه نداشته باشد، عموماً تهدید به قتل را به همراه دارد. تهدید به تجاوز جنسی نیز جزو خشونت های مرتبط با تجاوز دسته بندی میشود.
عمر آزار و تجاوز جنسی در زندانهای جمهوری اسلامی عجین شده با اولین نسل زندانیان سیاسی پس از انقلاب. شهادت و مدعیات بسیاری از مطلعین همچون آیت الله منتظری و همینطور بازماندگان از قتل عام های دهه شصت به خوبی گواه از قدمت این شکنجه در سه دهه عمر جمهوری اسلامی می دهد.
در طی هفته های اخیر، موضوع مذکور پس از سالها مجددا در مجموعه وقایع و برخوردهای پس از انتخابات دهم ریاست جمهوری در ایران مورد توجه افکار عمومی مورد توجه قرار گرفت.
تجاوز در شیراز
اولین ادعا در مورد تجاوز جنسی به زندانیان توسط روزنامه گاردین در تاریخ ۳۱ تیرماه در گزارشی عنوان شد، در این گزارش به شرح حال چند جوانی که در شیراز مورد تجاوز جنسی قرار گرفته‌اند.پرداخته می شود.
بر اساس گزارش این روزنامه، پزشک یکی از این جوانانی که مورد تجاوز قرار گرفته گفته است: “فقط چهار دندانش سالم باقی مانده است و رکتوم او در اثر تجاوز پاره شده است و مجبور شدیم او را با کارت بیمه شخص دیگری به بیمارستان ببریم”.
روزنامه گاردین به نقل از این جوان نوشته است او را دوشنبه بعد از انتخابات وقتی که با چند جوان دیگر مانع حمله مامورین به معترضان میشد دستگیر می کنند. تمام آن روز او را در ماشین نگاه میدارند، بعد به یک سلول انفرادی می برند و در آنجا او را از سقف آویزان کرده و مرتبا می زنند. بعد او را به اتاقی دیگر می فرستند که چند جوان همسال او در آنجا بودند. روز شنبه یا یکشنبه بعد بود که در این محل جدید به او تجاوز می کنند. سه مرد قوی هیکل وارد اتاق می شوند و دو نفر او راروی زمین می خوابانند و نفر سوم جلوی آنها و چهار بازداشتی دیگر به او تجاوز می کند. این کار در روزهای بعد هم ادامه پیدا میکند و بازجویی و فشار برای “اقرار” به اینکه از خارج دستور می گرفته نیز همراه آن ادامه پیدا میکند: درتمام طول هفته گذشته دیگر بازجویی هم نبود، فقط تجاوز و بعد سلول انفرادی…
معمای ترانه موسوی
شاید برجسته ترین ادعا را بتوان مربوط به موضوع خانم ترانه موسوی دانست که از سوی رسانه های غیرانتفاعی نخست مطرح و به مجلس شورای اسلامی و صدا و سیما نیز کشیده شد.
در ماه تیر و مرداد سال ۱۳۸۸، برخی از سایتهای اینترنتی خبری را منتشر کردند مبنی بر اینکه دختر جوانی به نام ترانه موسوی در تجمع ۷ تیر ۱۳۸۸ در اطراف مسجد قبا که در اعتراض به نتایج انتخابات ریاست جمهوری دهم برگزار شد، در خیابان شریعتی توسط نیروهای لباس شخصی دستگیر شده و پس از تجاوز جنسی به قتل رسیده است. در این خبر جنجالی که به برخی از رسانه‌های غربی نیز راه یافت اطلاعاتی همراه با یک عکس از این دختر جوان منتشر گردید و اعلام شد که خانواده این دختر جوان پس از تماسی تلفنی از یک بیمارستان مبنی بر بستری شدن او به علت جراحت در دستگاه تناسلی به بیمارستان مراجعه می‌کنند ولی دخترشان را در آنجا نیافته و مدتی بعد جسد سوزانده شده او را در منطقه‌ای دیگر می‌یابند.سیمای جمهوری اسلامی نیز با تهیه یک گزارش کوتاه تلویزیونی در خبر ساعت ۲۰:۳۰ درباره سرنوشت ترانه موسوی، ضمن شایعه دانستن خبر تجاوز و قتل او، وی را زنی چهل ساله، زنده و ساکن کانادا دانست و در این خصوص با اشخاصی که آنها را خانواده ترانه موسوی معرفی کرد، مصاحبه نمود. با اینحال انتقاداتی در مورد صحت گزارش صدا و سیما بیان شد و ادعای صدا و سیما در خصوص تحقیق و هماهنگی با ثبت احوال و نیروی انتظامی و وجود تنها سه شخص به نام «ترانه موسوی» با پیدا شدن افراد دیگری با همین نام به چالش کشیده شد. در نامه جنجال برانگیز مهدی کروبی به هاشمی رفسنجانی در خصوص شنیده‌های حاکی از شکنجه معترضان بازداشت شده نیز، به موردی از آزار جنسی که مشابه مورد ترانه موسوی بود، بدون بردن نام خاصی اشاره شده‌است. همچنین کروبی در پاسخ به حملاتی که به خاطر «افشای» آزار جنسی در بازداشتگاه‌ها به وی شد، پرده از «سناریوی» این گزارش برداشت و خانواده‌ای را که در گزارش تلویزیونی به زنده بودن دخترشان اقرار کردند، خانواده ترانه موسوی دستگیر شده ندانست.
معمای سعیده پورآقایی
در هفته اول شهریورماه تعدادی از تارنماهای اینترنتی اقدام به درج گزارشی کردند که در آن از هویت یکی دیگر از جان باختگان به نام سعیده پورآقایی فرزند جانباز شهید عباس پورآقایی خبر داد.
گزارش اولیه از موضوع فوت وی بر این موضوع تاکید داشت که وی در هنگام الله اکبر گفتن بر بام خانه خود در خیابان دولت تهران دستگیر شد و پس از تجاوز بوسیله اسید جسم وی از زانو به بالا سوزانده شد تا اثرات این عمل مشخص نگردد و به دلیل عدم پرداخت هزینه درخواستی برای تحویل جسد از سوی خانواده، وی بصورت گمنام در قطعه ۳۰۲ بهشت زهرا دفن شد که به همراه تعدادی دیگر از دفن شدگان اخیراً هویت و محل دفن وی به خانواد اعلام شده است.
گزارشات دیگری اضافه می کند که مراسم ختم وی در تاریخ ۷ شهریور ماه با حضور مهندس میرحسین موسوی برگزار شده است. نظر به همزمان بودن موضوع اشاره با تدوین گزارش پیش رو احتمال می رود اسناد و اطلاعات بیشتری از سوی مدعیان و مطلعان موضوع مذکور انتشار یابد.
رضا، سند معتبر
روزنامه تایمز با همکاری یکی از دیده بانان سازمان عفو بین الملل در تاریخ ۳۱ مردادماه بر مبنای گفتگویی که مدعی است با یک قربانی تجاوز دربازداشت صورت گرفته، گزارشی را منتشر کرد.
این روزنامه در مهمترین مطلب بین المللی شماره روز ۲۲ اوت خود، تحت عنوان “پسری ایرانی که رو در روی تندرو ها ایستاد از تجاوز در زندان می گوید” اظهارات فردی را منتشر کرده که با نام رضا، ۱۵ ساله و ساکن یکی از شهرهای بزرگ ایران توصیف شده که در جریان ناآرامی های پس از انتخابات دستگ
مشروح گزارش را میتوانید در لینک زیر بخوانید:
دو ماه اعتراض و سرکوب / گزارش تفصیلی نقض حقوق بشر پس از انتخابات در ایران
